Absolutne podstawy programowania dla początkujących (część 2)

W części 2 naszego absolutnego przewodnika dla początkujących o programowaniu omówię podstawy Funkcje, zwracane wartości, pętle i warunki warunkowe. Upewnij się, że przeczytałeś część 1 Podstawy programowania komputerowego 101 - Zmienne i typy danych Podstawy programowania komputerowego 101 - Zmienne i typy danych Po wprowadzeniu i rozmowie o programowaniu obiektowym i skąd pochodzi jego nazwa, myślałem, że nadszedł czas przechodzimy przez absolutne podstawy programowania w sposób inny niż język. To… zanim się z tym zmierzyłem, gdzie wyjaśniłem pojęcia zmiennych i typów danych. Nie musisz jeszcze programować - wszystko to jest nadal teoretyczne i niezależne od języka.

Następnym razem zaczniemy wprowadzać to wszystko w życie z jakimś prawdziwym kodem. Jeśli zawsze obiecywałeś sobie, że pewnego dnia będziesz programować, teraz jest dobry moment na rozpoczęcie.

Podsumowując, ostatnim razem wyjaśniłem, jakie są zmienne i jakie podstawowe typy danych mogą przechowywać. Powinieneś być w stanie wyjaśnić, jakie są następujące typy danych:

• Postać
• Strunowy
• Liczba całkowita
• Pływak
• Boolean
• Szyk

Przyjrzeliśmy się również różnicy między silnie i słabo typowanymi językami programowania; oraz zalety i wady każdego z nich. Na koniec, upewnijmy się, że znasz różnicę między stwierdzeniami przydziału i równości. Które z poniższych przypisuje zmienną B do zmiennej A i które sprawdza, czy mają one tę samą wartość?

• a = b;
• a == b;

Świetny! Jeśli zaszedłeś tak daleko, to niesamowite osiągnięcie i jesteś na dobrej drodze do stworzenia własnego oprogramowania! Przejdźmy do dzisiejszej lekcji.

Warunkowe i pętle

Istnieją trzy strukturalne elementy składowe programu, o których musisz wiedzieć, i są one prawie powszechnie określane jako: JEŻELI, DLA i GDY.

JEŚLI jest testem jednorazowym. “JEŻELI a jest prawdziwe, zrób to”. JEŚLI za nie jest prawdą, program ignoruje to, co będzie dalej, i kontynuuje resztę kodu. Możesz także podać alternatywę dla ELSE. “Jeśli a jest prawdą, zrób to, ELSE zrób to”. Pozwala podejmować decyzje w programie w zależności od zmiennej. Pamiętaj o teście równości, o którym dowiedzieliśmy się wcześniej?

Można tego użyć w klauzuli IF, na przykład:

jeśli (a == b) drukuje “a jest równe b” w przeciwnym razie wydrukuj “a nie jest równe b” 

DLA jest sposobem na zapętlenie tego samego kodu określoną liczbę razy. Nie ma potrzeby testowania - po prostu powtarza ten sam blok kodu, jednak wiele razy mówimy o tym.

PODCZAS jest również pętlą, ale zamiast wykonywać opcje określoną liczbę razy, wykonuje test za każdym razem, gdy pętla jest wykonywana, i kontynuuje wykonywanie pętli, dopóki test się nie powiedzie. Jeśli test jest nadal prawdziwy, nigdy nie przestaje się zapętlać. Może to powodować problemy, jeśli masz błąd w wyglądzie WHILE, co prowadzi do braku odpowiedzi programów, które zawieszają się w nieskończonej pętli.

Te 3 podstawowe struktury tworzą sygnalizację świetlną i trasy, które kontrolują logiczny przepływ wokół aplikacji.

Funkcje

Funkcja to tylko grupa kodów, której nadano nazwę. Grupując blok kodu i nazywając go, możemy go ponownie użyć później i w całej aplikacji bez konieczności przepisywania całego bloku kodu ponownie. Nie tylko oszczędza czas i zmniejsza całkowity rozmiar kodu aplikacji, ale także oznacza, że ​​gdyby coś było nie tak, musielibyśmy to zmienić tylko w jednym miejscu.

Prawie wszystkie języki programowania mają wbudowany zestaw funkcji, z których można korzystać w aplikacji. Na przykład, ECHO to funkcja występująca w wielu językach, która wyświetla tekst na ekranie. Zwykle są też pewne funkcje do odczytywania i zapisywania plików, grafiki lub dźwięku, wprowadzania danych z klawiatury i myszy oraz matematyki. Możesz korzystać ze wszystkich tych wbudowanych funkcji, nie wiedząc, jak one faktycznie działają - wszystko, co musisz wiedzieć, to poprawna nazwa funkcji i wymagane parametry. Czekać… parametry?

Parametry i wartości zwracane

Często określamy funkcje jako “nabierający” niektóre zmienne i “powracający” coś do nas. Pomocne może być uznanie funkcji za maszynę, w której nie zawsze można zobaczyć wnętrze. Możesz w to włożyć rzeczy i możesz znowu coś wyciągnąć, ale tak naprawdę nie musisz wiedzieć, co dzieje się wewnątrz maszyny. Wstawiasz parametry - zmienne danych, z którymi funkcja będzie działać. Zwracana wartość jest wynikiem działania funkcji - danych, które zostaną ci zwrócone, gdy skończy się jej logika.

W powyższym przykładzie “podpis” funkcji to taka, która akceptuje dwie zmienne (za i b) i zwraca jeden (do).

Czasami funkcje w ogóle nie zwracają żadnych wartości, choć w takich przypadkach powszechną praktyką jest zwracanie boolowskiej wartości true lub false, aby pokazać, czy się powiodło, czy nie. Jeśli na przykład wywołałeś funkcję w celu zapisania pliku, niekoniecznie chciałbyś odzyskać zmienne, ale chciałbyś wiedzieć, czy plik został poprawnie zapisany lub czy wystąpił błąd.

We wszystkich aplikacjach zmienne i dane są stale przechowywane “omijał” poprzez tysiące różnych funkcji, z których każda spełnia swój odrębny cel w wielkim schemacie rzeczy.

Sprawdź, czego się dziś nauczyłeś

Podsumowując dzisiejsze punkty, powinieneś zrozumieć, co robią w każdym języku programowania i jak kontrolują przepływ aplikacji:

• JEŚLI
• DLA
• PODCZAS

Powinieneś także zrozumieć, czym jest funkcja i co mam na myśli, kiedy mówię “ta funkcja przyjmuje ciąg znaków i zwraca wartość logiczną”.

To wszystko na tę lekcję. Następnym razem spróbujemy wykorzystać tę wiedzę w praktyce, używając prawdziwego kodu do napisania małej aplikacji, chociaż nie zdecydowałem, który język najpierw rozwiązać. Jeśli masz jakieś prośby, być może mógłbyś zamieścić w komentarzach. Jakie języki programowania są według Ciebie obecnie najważniejsze??

Kredyty obrazkowe: ShutterStock 1,2