Jak szybko opanowałem doskonały układ klawiatury bez utraty wydajności

Jeśli czytasz to na komputerze, spójrz na klawiaturę. Możliwe, że jest to klawiatura QWERTY lub coś ściśle wzorowanego na QWERTY, na przykład AZERTY dla języka francuskiego lub QWERTZ dla Niemiec. Czy to naprawdę najlepsza klawiatura do nowoczesnych potrzeb? mówię, absolutnie nie.

Nie tylko tak uważam: istnieje wiele alternatywnych układów klawiatury, począwszy od znanego Dvoraka, aż po bardziej ezoteryczne klawiatury, takie jak ASETNIOP, układ akordowy. Prawie cztery lata temu, w lipcu 2008 roku, postanowiłem wypróbować alternatywny układ o nazwie Colemak.

Od tamtej pory nie oglądałem się za siebie, ale co ważniejsze, mogłem się tego nauczyć, pozostając produktywnym, co jest wyjątkowym wyczynem, gdy porzuciłem 20 lat pisania na klawiaturze.

Dlaczego zadzierać z czymś, co działa?

QWERTY stał się popularny w 1878 roku - jesteśmy teraz w 2012 roku. W tamtym czasie QWERTY było zdecydowanie zaprojektowane z myślą o szybkości: Zostało zbudowane tak, aby klawisze maszyny do pisania nie zacinały się, gdy ludzie pisali szybko. Ale kiedy ostatni raz zdarzyło ci się walić w mechaniczną maszynę do pisania? Czy jest jakiś dobry powód, aby listy takie jak I, O i U znajdowały się poza domowym rzędem w tych dniach?

Krótka odpowiedź brzmi “Nie.” QWERTY jest tak obolałym kciukiem i reliktem, że stanowi nieodparty cel dla ulepszaczy i optymalizatorów, a narzędzia takie jak carPalx pozwalają każdemu zaprojektować własny idealny układ klawiatury, biorąc pod uwagę takie czynniki, jak odległość przesunięcia palca, symetryczne użycie dłoni, zwijanie i rozkładanie palce i więcej. Ale nie musisz projektować własnego układu: niektóre bardzo inteligentne i oddane osoby ciężko pracowały nad tym problemem, i prawdopodobnie potrzebny układ jest już dostępny.

Co to jest Colemak?

To właśnie Colemak. Jest to układ klawiatury zaprojektowany przez Shai Colemana i ma wiele unikalnych cech: Co najważniejsze, jest oparty na QWERTY. Przeniesiono tylko 17 klawiszy, a ważne klucze, takie jak ZXCV (używane do cofania, wycinania, kopiowania, wklejania) zachowują swoje pozycje QWERTY, podobnie jak nawiasy, zwykle używane w programowaniu (średnik zmienia jednak lokalizację).

Jest to wyczyn inżynierii, ponieważ ogranicza ruch palców o ponad 50% w porównaniu do QWERTY. Kiedy piszę, moje palce nie latają po całej klawiaturze, ale głównie pozostają w obrębie domowego rzędu. Innymi słowy, jest bardzo wygodny. Kolejną interesującą zaletą jest wyeliminowanie klawisza Caps Lock na rzecz drugiego klawisza Backspace - dzięki czemu nie trzeba już mimowolnie strzelać.

Jest to również dość szybki układ:

To mój wynik w Key Hero, prostym teście pisania. Pamiętaj, że możesz uzyskać ten sam, a nawet lepszy wynik, dzięki QWERTY - ale twoje palce będą musiały poruszać się o wiele więcej, a pisanie na klawiaturze nie będzie tak wygodne.

A co z Dvoark, pytasz? Dobre pytanie: Dvorak jest doskonałym układem, ale zmienia znacznie więcej klawiszy, a efekt netto nie jest lepszy, jak naukowo udowodnił carPalx.

Wyzwanie: Nie zamieniać kluczy, nie tracić produktywności

To właśnie moja klawiatura, a przynajmniej jej “ważny” część, w której znajdują się wszystkie litery. To legendarna Microsoft Natural 4000, fantastyczna ergonomiczna klawiatura, ale jest tylko jeden problem z nią podczas próby zmiany układu: wszystkie klawisze mają inny kształt. Nie możesz zacząć wyciągać kluczy i porządkować ich, ponieważ nie pasują one do innych pozycji. Ponadto Microsoft wykonał dokładną robotę na klawiszach, a litery się nie zużywają, więc utknąłeś z QWERTY na klawiszach. Oznacza to, że musiałem nauczyć się Colemaka bez patrzenia na klawiaturę - część pierwsza wyzwania.

Druga część wyzwania była związana z tym, co robię dla życia, tj. Pisania. Przejście na zimnego indyka Colemaka oznaczałoby całkowitą utratę umiejętności pisania, spadając do może pięciu słów na minutę - nie było to coś, na co mnie było stać. Musiałem więc znaleźć sposób, aby nauczyć się dotykać Colemaka bez utraty wydajności.

Zdejmowanie stopniowo asfaltem

W lutym 2008 r. Użytkownik Colemak o pseudonimie DreymaR opublikował interesujący wątek na forum Colemak o nazwie Nauka jednej ręki naraz ?! gdzie wymyślił genialną obserwację: Okazuje się, że wbudowany został układ Colemak “pętle” kluczy. Możesz najpierw zmienić pozycję tylko trzech klawiszy (L, U i I, pokazane powyżej) i kontynuować pisanie zwykłą klawiaturą QWERTY, dopóki nie będziesz zadowolony ze zmiany. Może to potrwać kilka tygodni lub nawet miesięcy. Ponadto, podczas gdy L, U i ja zamieniamy się miejscami, nie zmieniają się ręce, co robi dużą różnicę. Następnie możesz przełączyć siedem innych kluczy, wciąż po prawej stronie. W tym momencie kończysz pisanie na lewej ręce QWERTY, a prawą prawie jak Colemak. Pracuj tak przez chwilę - zajęło mi kilka miesięcy, zanim poczułem się w pełni komfortowo.

Wreszcie, gdy będziesz zadowolony ze zmiany, po prostu przejdź do pełnej wersji Colemak. Presto - gotowe. Udokumentowałem wtedy swoje doświadczenia, używając wątku na forum od pierwszego dnia, aż do momentu, gdy mogłem łatwo pisać Colemak. Jeśli jesteś ciekawy, możesz przejść do wątku i zobaczyć dokładnie, jak poszło.

Jedna zabawna uwaga: w pierwszej wiadomości wątku udokumentowałem moją wydajność QWERTY w tym czasie: “84 wpm, 43 powtórzenia palcami, 10,45 metrów przebytych (na Hi-Games.net).” Dzisiaj dla zabawy powtórzyłem ten test z Colemakiem:

To jest tego warte

To w zasadzie wynik tutaj. Zmiana układu klawiatury może wydawać się zniechęcająca, a może nawet szalona. Ale jeśli poświęcisz czas, aby to zrobić, szczególnie przy tak wyjątkowym stopniowym podejściu, może to naprawdę opłacić się przez lata w poprawie komfortu i szybkości. Jeśli dużo piszesz, jest to zmiana, za którą będziesz wdzięczny.

Źródło zdjęcia: Anthony Albright