Co jest w twoim komputerze Historia każdego komponentu, który musisz znać

Niezależnie od tego, czy kupujesz nowy komputer, czy budujesz własny, będziesz podlegał wielu akronimom i liczbom losowym. Przebicie się przez cruft i dotarcie do znaczących informacji może być trudne. Ten artykuł jest tutaj, aby pomóc.

Zagłębię się w każdy ważny element nowoczesnego komputera. Wyjaśnię, co robi, jego historię, ważne specyfikacje, które musisz zrozumieć i kim są główni gracze.

Dowiesz się, co musisz wziąć pod uwagę przy zakupie - czy to jako część komputera, czy jako osobny komponent.

Bez zbędnych ceregieli zacznijmy.

procesor

(Bardzo) krótka historia procesorów

Często zobaczysz, jak ludzie opisują Central Processing Unit (CPU) jako mózg komputera. Mylą się; procesor nie jest mózgiem komputera - jest to komputer w dosłownym tego słowa znaczeniu. Jest to komponent, który wykonuje obliczenia.

Każde polecenie, które wysyłasz na komputer - czy to naciśnięcie klawisza, kliknięcie myszą, czy skomplikowana instrukcja wiersza poleceń - jest konwertowane na binarne i wysyłane do procesora w celu przetworzenia. Procesor wykonuje szereg prostych operacji matematycznych, które po wykonaniu tysiące razy na sekundę mogą przynieść zadziwiająco skomplikowane wyniki. Następnie procesor wydaje własne polecenia do systemu operacyjnego, które mogą być tak proste jak “dodaj literę K, gdzie jest wejście” lub “wybierz plik, nad którym przesuwa się mysz” lub tak złożone jak “rozwiązać Pi”.

Choć rozwój procesora ma korzenie, które sięgają czasów liczydła - urządzenia używanego po raz pierwszy od ponad tysiąca lat przed naszą erą - początek współczesnych komputerów osobistych rozpoczyna się wraz z wydaniem w 1978 r. Jednego z pierwszych dostępnych na rynku 16-bitowych układów: Mikroprocesor Intel 8086. Następca 8086, 8088, został wybrany do użytku w pierwszym komputerze IBM. Dziedzictwo 8086 jest odczuwalne dzisiaj, każde polecenie napisane dla 8086 ma odpowiednik na dowolnym nowoczesnym układzie Intel i może nadal - teoretycznie - być uruchamiane.

Na procesorze są miliardy tranzystorów: maleńkie obwody krzemowe zdolne do przełączania lub wzmacniania sygnału elektrycznego. Stanowią one podstawę wszystkiego, co robi procesor. Dzięki pracy tysięcy inteligentnych naukowców i inżynierów ta sieć mikroskopijnej elektroniki daje początek systemowi operacyjnemu i przeglądarce internetowej, której używasz do przeglądania tego postu. Moc procesora zależy w przybliżeniu od liczby tranzystorów w jego obwodzie.

Prawo Moore'a Co to jest prawo Moore'a i co ma z tobą wspólnego? [MakeUseOf wyjaśnia] Co to jest prawo Moore'a i co ma z tobą wspólnego? [MakeUseOf wyjaśnia] Pech nie ma nic wspólnego z prawem Moore'a. Jeśli masz takie skojarzenie, mylisz je z Prawem Murphy'ego. Nie było to jednak daleko, ponieważ Prawo Moore'a i Prawo Murphy'ego…, które z grubsza się potwierdziło od lat 70. XX wieku, zostało sformułowane przez Gordona E. Moore'a, jednego ze współzałożycieli Intela. Stwierdzono, że liczba tranzystorów na cal kwadratowy powierzchni obwodu podwoi się co dwa lata. Właśnie dlatego procesor w twoim komputerze jest dziś mocniejszy niż oryginalny Intel 8086.

Bez względu na tę różnicę mocy - i to ogromna różnica - istnieje wyraźna granica od 8086 poprzez różne układy Pentium do Core i Series, które Intel sprzedaje dzisiaj. 8086 był układem, który doprowadził do komputera, jaki znamy.

Rozmiar procesora: istotne statystyki

Producenci laptopów nie reklamują swoich produktów, informując o liczbie tranzystorów w procesorze. Zamiast tego mówią o szybkości zegara, liczbie rdzeni i modelu tego procesora. Istotne jest także kilka mniej dyskutowanych specyfikacji technicznych. Kiedyś porównywanie procesorów było proste: większe liczby oznaczają lepszą wydajność. Tak już nie jest. Teraz musisz rozważyć kilka różnych rzeczy.

Najczęstszą specyfikacją procesora jest szybkość zegara. Jest to po prostu miara liczby operacji, które procesor może wykonać na sekundę. Wszystko inne jest równe, większe jest lepsze. Problem polega na tym, że wszystko inne jest rzadko równe.

Największy rozwój procesorów w ostatnim dziesięcioleciu to rozpowszechnianie się niedrogich wielordzeniowych procesorów. Wielordzeniowy procesor ma wiele procesorów w jednym układzie. Dwurdzeniowy ma dwa procesory, czterordzeniowy ma cztery i tak dalej. Intuicyjnie ma sens, że więcej rdzeni równa się większej mocy i tak jest w przypadku niektórych zadań; dla innych tak nie jest.

Zaletą wielordzeniowego procesora jest to, że umożliwia wykonywanie zadań równolegle. Jeśli zadanie, które wykonujesz na komputerze, przypomina kodowanie wideo, które można łatwo sparaliżować, im więcej rdzeni, tym lepiej. Każdy procesor może pracować nad renderowaniem pojedynczej klatki na raz i łączyć je wszystkie na końcu. Czterordzeniowy procesor nie będzie czterokrotnie szybszy niż jednordzeniowy procesor, ponieważ nic z mikroprocesorami nie jest tak proste, jak mogłoby się wydawać, ale będzie znacznie szybsze. Jednak równoległe zadania wprowadzają wiele dodatkowej pracy dla programistów. Zadania trudniejsze do zrównowaenia przez programistów - takie jak obliczenia leżące u podstaw gier komputerowych - często nie widzą wielu korzyści z wielordzeniowych procesorów.

W zależności od tego, co próbujesz zrobić, dwurdzeniowy procesor o wartości 300 USD może być tak szybki, jeśli nie szybszy, niż czterordzeniowy 500 USD. Jeśli kupujesz komputer, zastanów się dokładnie, do czego go używasz, zanim wydasz kilkaset dolarów na dodatkowe rdzenie, z których nigdy nie skorzystasz.

Choć nazwy modeli to tylko etykieta podana przez producenta, mogą one ujawnić wiele dodatkowych funkcji, które oferuje procesor. Na przykład ogromna część różnicy między średnimi i wysokimi procesorami Intela to wielkość pamięci podręcznej. Pamięć podręczna to pamięć procesora, w której można przechowywać instrukcje. Procesor może pobierać instrukcje z pamięci podręcznej znacznie szybciej niż z dowolnego innego miejsca, więc im większa pamięć podręczna, tym lepiej.

Główni gracze

Intel nie jest jedyną firmą produkującą procesory, choć jest największy. Zaawansowane urządzenia mikro - lepiej znane jako AMD - i VIA Technologies produkują również procesory x86. Na początku 2000 roku układy AMD były lepsze od układów Intela, jednak zmieniło się to wraz z serią Core i.

W przypadku innych urządzeń, takich jak smartfony, procesor jest zwykle zintegrowany z niektórymi innymi komponentami w jednym układzie. Qualcomm, Texas Instruments i Samsung to jedni z wielu dużych producentów urządzeń typu system-on-chip.

Procesory w skrócie

Procesor to część komputera, która wykonuje obliczenia. Kiedyś łatwo było wybrać najlepszy procesor - wybierz ten z największą liczbą! - wzrost przetwarzania wielordzeniowego to zmienił. Ogólnie rzecz biorąc, im wyższa jest częstotliwość taktowania, tym szybszy jest procesor i im łatwiej można sparaliżować zadanie, tym większa jest zaleta procesorów wielordzeniowych. Nawet gdy dwa procesory mają bardzo podobne prędkości zegara i taką samą liczbę rdzeni, istnieją inne czynniki. Rozmiar pamięci podręcznej jest jednym z najważniejszych i często jest czynnikiem różnicującym procesory klasy średniej i wyższej. Ponownie, większy jest lepszy.

Płyta główna

Pozwól, że przedstawię ci moją płytę główną

Jeśli budujesz własny komputer, płyta główna będzie jednym z najważniejszych elementów, które wybierzesz. Jeśli kupujesz, nie będzie nawet wymieniony w specyfikacji. Płyta główna to płytka drukowana (PCB), która łączy wszystkie pozostałe elementy razem. Ma również wiele dodatkowych portów i złączy - takich jak USB, porty I / O i HDMI w wielu przypadkach - które są wspólne dla każdego komputera.

Przed mikroprocesorem pomysł, że komputer zmieściłby się na jednej płytce drukowanej, był śmieszny. Były po prostu za duże i miały zbyt wiele różnych części. Dzięki mikroprocesorowi możliwe stało się umieszczenie całego komputera w małej obudowie. Wszystkie elementy zostaną połączone za pomocą pojedynczej płytki drukowanej. Nowoczesna płyta główna logicznie ewoluowała z tych wczesnych płytek drukowanych.

Yo Motherboard So Much Spec

Płyty główne nie mają bezpośredniego wpływu na wydajność. Są połączeniem, które pozwala innym komponentom wykonać pracę. Jednak określają, jakie komponenty można uwzględnić w komputerze, a zatem pośrednio wpływają na jego wydajność.

Płyty główne są dostępne w wielu różnych rozmiarach z dopasowanymi obudowami. Większość z nich została zaprojektowana w standardzie ATX. Najmniejsza powszechnie dostępna płyta główna to 170 mm x 170 mm mini-ITX, a największa to stacja robocza ATX o wymiarach 356 mm x 425 mm. Pomiędzy są różne rozmiary.

Im większa płyta główna, tym więcej portów będzie miała. Jeśli próbujesz zbudować niezwykle wydajny komputer, potrzebujesz więcej portów, aby podłączyć wiele kart wideo, terabajtów pamięci i niezliczonych pamięci RAM. Jeśli dopiero budujesz zestaw kina domowego PC DIY Budżet HTPC Media Center Zbuduj i rozdaj DIY DIY Budżet HTPC Media Center Zbuduj i rozdaj Zbudowaliśmy sub-400, ale energooszczędne centrum multimedialne HTPC z systemem Ubuntu. Teraz rozdajemy to. możesz uzyskać znacznie mniejszą płytę główną i znacznie mniej dodatkowych komponentów.

Większość płyt głównych ma wiele standardowych portów wewnętrznych. Zawsze jest gniazdo procesora, gniazda RAM i porty do podłączania kabli do napędów pamięci. Wszystkie płyty główne oprócz najmniejszych mają gniazda Peripheral Component Interconnect Express (PCIe).

Gniazda PCIe występują w kilku wariantach, które pozwalają łączyć różne urządzenia peryferyjne. Karty graficzne, karty bezprzewodowe i wszelkie inne rozszerzenia wewnętrzne zwykle podłączane są do gniazda PCIe. Istnieją różne rozmiary gniazd PCIe, które oferują inną liczbę połączeń z procesorem. Im większe gniazdo, tym więcej informacji urządzenie peryferyjne może wysyłać i odbierać na sekundę.

Cztery rozmiary to x1, x4, x8 i x16. Liczba reprezentuje liczbę połączeń lub pasów. Potężne karty graficzne będą wymagały gniazda PCIe x16, podczas gdy karta bezprzewodowa będzie potrzebować tylko gniazda x4 lub nawet x1.

Płyty główne zapewniają również porty zewnętrzne. Standardowe są wejścia / wyjścia USB, audio i wideo, Ethernet i różne inne połączenia.

Jeśli kupujesz płytę główną, musisz wybrać ją w oparciu o jej kompatybilność z procesorem, którego chcesz użyć, jak duży ma być twój komputer i jak wiele możliwości rozbudowy potrzebujesz. Różne płyty główne obsługują różne procesory. Na przykład procesor Intel nie będzie działał na płycie głównej obsługującej procesory AMD. Pomiędzy rozmiarem a rozszerzalnością zwykle można znaleźć równowagę. Na przykład, jeśli planujesz używać dwóch kart wideo równolegle, potrzebujesz co najmniej dwóch PCIe x16, a ta decyzja natychmiast eliminuje prawie każdą płytę główną mniejszą niż standardowa karta ATX.

Jeśli kupujesz w pełni zbudowany komputer, wszystkie funkcje płyty głównej zostaną wymienione w ogólnej specyfikacji komputera.

Główni gracze

Głównymi producentami płyt konsumenckich są ASUS i Gigabyte Technology. Obie produkują płyty główne dla procesorów Intel i AMD w różnych rozmiarach z różnymi kombinacjami portów. Jeśli potrzebujesz czegoś dla wydajnego komputera do gier lub HTPC, każda firma będzie w stanie to zapewnić. Główni producenci w pełni zbudowanych komputerów często tworzą własne płyty główne do łączenia swoich komponentów.

Płyty główne w skrócie

Jeśli budujesz komputer, płyta główna ma znaczenie. Jeśli kupujesz, nie będziesz nawet wiedział, że istnieje. To PCB łączy wszystkie elementy komputera z procesorem. Dostępne są różne rozmiary z różnymi portami wewnętrznymi i zewnętrznymi. Gniazdo procesora, gniazda RAM i połączenia pamięci są standardowe. Gniazda PCIe są dostępne na wszystkich płytach oprócz najmniejszych. Wybór płyty głównej obejmuje wybranie takiej, która działa z procesorem, którego chcesz użyć i ma wystarczającą liczbę portów dla wszystkich innych składników, które chcesz dodać.

Baran

Losowe i mylące: wprowadzenie do pamięci komputera

Pamięć o dostępie swobodnym (RAM) - często nazywana pamięcią - to miejsce, w którym procesor przechowuje rzeczy, na których działa, lub które prawdopodobnie będą działać wkrótce. Różni się to od przechowywania danych, takich jak dyski twarde, na których dane są przechowywane przez czas nieokreślony.

Różnica między pamięcią a pamięcią zależy głównie od sposobu dostępu do danych. Na fizycznym dysku twardym szybkość pobierania danych zależy od tego, gdzie są przechowywane. Dyski mogą obracać się tylko tak szybko, a ramię czytnika musi przemieszczać się do różnych punktów. Dzięki pamięci RAM wszystkie dane mogą być odczytywane równie szybko, bez względu na to, gdzie są faktycznie przechowywane. Inną ważną różnicą jest to, że pamięć RAM jest niestabilna, dane są przechowywane tylko wtedy, gdy przepływa przez nią energia. Jest to ograniczenie, którego nie mają dyski twarde.

Szybkość pamięci RAM sprawia, że ​​jest ona tak ważna. Procesor może uzyskać 100 000 razy szybszy dostęp do danych przechowywanych w pamięci RAM w porównaniu do pobierania ich z dysku twardego. Podczas korzystania z aplikacji wszystko, nad czym pracujesz, jest kopiowane z dysku twardego do pamięci RAM po otwarciu. Za każdym razem, gdy Ty lub aplikacja coś robisz, procesor pobiera potrzebne informacje o pliku z kopii w pamięci RAM, a nie z kopii na dysku twardym. Po zapisaniu plik jest kopiowany z powrotem na dysk twardy. Dlatego tracisz pliki, gdy komputer ulega awarii - pamięć RAM nie może przechowywać informacji bez przepływu prądu.

Jeśli zabraknie miejsca w pamięci RAM, komputer dramatycznie zwalnia. Procesor musi pobierać informacje z dużo wolniejszych dysków twardych niż z pamięci. Niewystarczająca ilość pamięci RAM jest jedną z głównych przyczyn spowolnienia komputera.

Brak pamięci RAM: co oznaczają statystyki

Pamięć RAM może być jednym z najbardziej mylących elementów. Większość ofert na Amazon wygląda tak, jakby ktoś upuścił kalkulator do miski spaghetti alphabetti. Nie jest tak źle, jak się wydaje.

Po pierwsze, jest rozmiar pamięci RAM mierzony w gigabajtach. Dokładnie tak to wygląda: miara ilości rzeczy, które można przechowywać w pamięci RAM. System operacyjny wymaga zawsze gigabajta lub dwóch pamięci RAM, ale każda dodatkowa aplikacja jest darmowa. Im więcej pamięci RAM, tym lepiej, chociaż nigdy nie będziesz potrzebować maksimum, jakie system operacyjny może obsłużyć. Przez ostatnie kilka lat 8 GB pamięci RAM było akceptowalnym punktem odniesienia. Większość użytkowników nie będzie potrzebować więcej. Jeśli dużo edytujesz multimedia lub grasz, 16 GB lub 32 GB nie wchodzi w rachubę.

W ostatniej dekadzie były trzy generacje pamięci RAM: DDR, DDR2 i DDR3. W chwili pisania tego tekstu DDR3 jest obecną generacją, ale DDR4 pojawi się w najbliższych latach. DDR oznacza podwójną szybkość przesyłania danych. Każde pokolenie podwoiło szybkość transferu danych w stosunku do poprzedniego. Jeśli nie masz starego komputera, w którym musisz wymienić pamięć RAM, nie powinieneś nawet patrzeć na nic, co nie jest DDR3 (lub jeśli czytasz to za 5 lat, DDR4).

Następnie jest prędkość transferu. Tak szybko procesor może pobierać dane z pamięci RAM. Zwykle jest mierzony w MHz i ograniczony przez płytę główną. Pamięć RAM DDR3 zwykle ma prędkość od 1066 do 2400 MHz. To reprezentuje całkowitą prędkość transferu, a nie rzeczywistą prędkość zegara pamięci. Szybkość zegara pamięci RAM zwykle wynosi od 133 MHz do 300 MHz; pozorna prędkość jest znacznie wyższa z powodu złożonego podwojenia szybkości przesyłania danych w późniejszych generacjach pamięci DDR RAM. Podobnie jak w przypadku procesora, szybsze jest lepsze, ale są też inne względy.

Wreszcie istnieje wartość CL, która jest miarą opóźnienia pamięci RAM. Reprezentuje liczbę cykli zegara potrzebnych do zwrócenia danych żądanych przez użytkownika. Im niższy numer CL, tym szybciej zwracane są dane. W przypadku DDR3 zwykle jest to od 6 do 16 cykli zegara. Wartości CL są zazwyczaj skorelowane z prędkością transferu: im wyższa prędkość transferu, tym większe opóźnienie. To sprawia, że ​​jest to kompromis między ogólną prędkością pamięci RAM i opóźnieniem pamięci RAM.

Główni gracze

Istnieje różnica między największymi producentami pamięci RAM a najpopularniejszymi firmami konsumenckimi. Samsung jest największym producentem, ale większość ich produkcji kupują inni producenci niż zwykli konsumenci. Corsair, Kingston i Crucial to największe konsumenckie marki pamięci RAM. Są też mniejsi producenci, którzy produkują pamięć RAM specjalnie do gier takich jak G.SKILL.

RAM W skrócie

RAM to miejsce, w którym procesor przechowuje wszystko, z czym prawdopodobnie będzie wkrótce pracował. Pliki i aplikacje są kopiowane z pamięci do pamięci, aby można było szybko uzyskać do nich dostęp. Niewystarczająca ilość pamięci RAM jest jedną z najczęstszych przyczyn spowolnienia komputera. Wybór pamięci RAM jest łatwiejszy niż wybór procesora. Po pierwsze, potrzebujesz co najmniej 8 gigabajtów, więcej, jeśli wykonujesz intensywną pracę z pamięcią RAM. Wybór pamięci RAM ma mniejsze znaczenie. Im szybsza pamięć RAM, tym dłuższe jest opóźnienie. Te dwie wartości z grubsza ustępują. Jeśli budujesz własny komputer, sprawdź, jaka pamięć RAM jest zalecana do tego, jak zamierzasz go używać. Jeśli kupujesz od dużego producenta komputerów, takiego jak Apple lub Dell, ich pamięć RAM prawie na pewno będzie całkowicie wystarczająca.

HDD / SSD

Spinning Over Storage

Dyski twarde (HDD), a ostatnio dyski półprzewodnikowe (SSD), są drugą stroną systemu pamięci. Są podstawową metodą przechowywania dużych ilości danych cyfrowych.

Dyski HDD używają wirującego dysku magnetycznego do przechowywania danych binarnych. Ramię unosi się nad dyskiem i odczytuje polaryzację pola magnetycznego. Zmiany w nim odpowiadają zerom binarnym, bez zmian zer binarnych. Pierwsze dyski twarde zostały opracowane przez IBM w latach 50. XX wieku. Były tańszym zamiennikiem wcześniejszych i wolniejszych form przechowywania, takich jak taśmy. Wczesne dyski twarde były ogromne: obudowa IBM 350 RAMAC była wielkości dwóch lodówek. Miał niesamowitą pojemność 3,75 MB.

Od tego czasu wszystko zmieniło się dramatycznie. Dostępne obecnie dyski HDD o największej pojemności mogą pomieścić osiem terabajtów danych i zmieścić się w dowolnej wnęce 3,5-calowej. Dyski SSD zaczęły być coraz bardziej widoczne.

Pierwsze nowoczesne dyski SSD zaczęły pojawiać się na początku lat 90. Wcześniej istniały technologie półprzewodnikowe, ale były one bliżej pamięci RAM niż pamięci. W przeciwieństwie do pamięci RAM dyski SSD przechowują dane nawet wtedy, gdy nie przepływa przez nie prąd (o tym, jak działają dyski SSD Jak działają dyski półprzewodnikowe? Jak działają dyski półprzewodnikowe? W tym artykule dowiesz się dokładnie, jakie dyski SSD to, w jaki sposób dyski SSD faktycznie działają i działają, dlaczego dyski SSD są tak przydatne, a także jedna z głównych wad dysków SSD). Dyski SSD wykorzystują układ scalony do przechowywania danych, a nie dysk magnetyczny. Dzięki temu są znacznie szybsze niż dyski twarde. Z drugiej strony są one znacznie droższe i mają mniejszą pojemność (oto kilka najlepszych dysków SSD do kupienia w tej chwili 5 z najlepszych dysków półprzewodnikowych 128 GB i 256 GB do kupienia w tej chwili 5 z najlepszych dysków twardych 128 GB i 256 GB Dyski państwowe do zakupu już teraz Jest to świetny moment, aby odebrać swój pierwszy (lub drugi lub trzeci) dysk SSD. Pytanie brzmi: który? Do połowy 2000 roku były one używane tylko w komputerach najwyższej klasy, ponieważ zwykli użytkownicy nie mogli sobie pozwolić na dodatkowy koszt za rozsądne, ale nie wyjątkowe zwiększenie prędkości.

Dyski SSD mają również wiele innych małych zalet. Zużywają mniej energii, a ponieważ nie mają ruchomych części, pracują cicho bez wibracji. Nie mogą też wyczyścić swoich danych dużym magnesem. Właśnie dlatego są tak odpowiednie dla telefonów i innych urządzeń mobilnych.

Gdy koszty spadły, a zdolności wzrosły, coraz więcej producentów stosowało je w swoich urządzeniach, co dodatkowo napędzało innowacje i obniżało ceny. Na przykład od 2007 r. Apple jest największym na świecie nabywcą dysków SSD. Prawie każde urządzenie, które produkują, jest teraz standardowo wyposażone w dysk SSD.

Chociaż stają się one coraz powszechniejsze jako główne urządzenie pamięci masowej w wysokiej klasy laptopach, dyski SSD wciąż nie zastąpiły dysków twardych jako podstawowego nośnika pamięci dla większości komputerów. Chociaż można uzyskać dysk o przyzwoitej pojemności za mniej niż 100 USD, dyski SSD o dużej pojemności są o rząd wielkości droższe niż porównywalny dysk HDD. Ludzie, którzy budują własne komputery, często używają zarówno małego dysku SSD dla systemu operacyjnego, jak i dużego dysku twardego do przechowywania plików.

Można nawet uzyskać napędy hybrydowe. Są to dyski twarde z wbudowanym małym dyskiem SSD. Najczęściej otwierane pliki na dysku twardym są przenoszone na dysk SSD, dzięki czemu mogą korzystać z większej prędkości odczytu.

Wojny magazynowe (stat)

W przypadku przechowywania najważniejsza jest statystyka. Podobnie jak w przypadku pamięci, jest mierzona w gigabajtach (GB), ale większe dyski będą mierzone w terabajtach (TB). Im większy jest dysk, tym więcej może utrzymać.

Dyski HDD mają także prędkość wirowania. Większość dysków wiruje z prędkością 5400 lub 7200 obrotów na minutę. Im szybciej dysk się obraca, tym szybciej można z niego odczytać dane - dyski o wysokiej wydajności mogą wirować do 15 000 obr./min. Przy prędkości 7200 obr./min dyski generalnie kosztują niewielką przewagę nad wolniejszymi dyskami o tej samej pojemności.

Główni gracze

Większość dysków twardych jest produkowana tylko przez trzy firmy: Seagate, Western Digital i Toshiba. Między trzema z nich nabyli prawie każdego innego producenta. Nawet tak znane marki jak Samsung sprzedały swoje dyski twarde jednemu z trzech.

Duzi producenci dysków SSD są zasadniczo tacy sami po dodaniu firmy SanDisk, która od lat produkuje karty SD dla urządzeń przenośnych, oraz producentów pamięci RAM dla konsumentów, Crucial i Corsair.

Przechowywanie w skrócie

Dyski twarde i dyski SSD są główną metodą przechowywania danych cyfrowych. Dyski twarde są używane do pojemności, a dyski SSD do wydajności. Możliwe jest połączenie obu w jednym komputerze, aby zmaksymalizować korzyści i zminimalizować słabości obu. W przypadku magazynu należy uzyskać dysk SSD, jeśli ograniczone miejsce nie będzie stanowiło problemu. Jeśli potrzebujesz dużej pojemności, decyzja zostanie podjęta za Ciebie, chyba że stać Cię na śmieszną premię.

GPU

Pierwsze spojrzenie na procesory graficzne

Procesory graficzne (GPU) to wyspecjalizowany mikroprocesor. Podczas gdy procesor może mieć cztery rdzenie, wysokiej klasy procesor graficzny będzie miał tysiące. Zostały pierwotnie opracowane w celu wyświetlania graficznego interfejsu użytkownika (GUI) na wyświetlaczu - są zaprojektowane tak, aby były wyjątkowo wydajne w manipulowaniu wielokątami - ale teraz można je wykorzystać do znacznie więcej ze względu na ich równoległą konstrukcję.

GPU występują w dwóch głównych typach: zintegrowana grafika i karty graficzne PCIe. Zintegrowana grafika, taka jak linia Intel HD Graphics, jest osadzona w procesorze. Z drugiej strony karty graficzne mają zwykle znacznie większy układ GPU, z własnym chłodzeniem i pamięcią RAM, zamontowany na karcie PCIe.

Systemy zręcznościowe wykorzystywały wczesne prekursory układów GPU w latach siedemdziesiątych. Zanim GUI stały się powszechne w komputerach, procesory radziły sobie dobrze z kontrolowaniem wyświetlacza. Kiedy wszystko, co było na ekranie, składało się z trzydziestu słów i migającego kursora, oddzielny mikroprocesor nie był potrzebny. Ponieważ interfejsy komputerowe ewoluowały i stały się bardziej złożone w latach 80. XX wieku, wydajniejsze stało się przenoszenie grafiki na wyspecjalizowany procesor.

Procesory graficzne były szczególnie ważne w przypadku zadań obejmujących renderowanie obiektów 3D. Pierwsze dodatkowe karty graficzne 3D pojawiły się w latach 90. i były prekursorami nowoczesnych układów GPU. Zrewolucjonizowali możliwości komputerów i stworzyli cyfrowe efekty oraz nowoczesny przemysł gier komputerowych.

W ostatnim dziesięcioleciu producenci GPU zmusili twórców oprogramowania do wykorzystywania ich urządzeń jako procesorów ogólnego przeznaczenia. Równoległa architektura procesorów graficznych sprawia, że ​​są one o wiele bardziej wydajne niż procesory w niektórych zadaniach. Złamanie haseł i wydobywanie bitcoinów to dwie z wielu rzeczy, które GPU mogą zrobić bardziej wydajnie niż procesory. Dzięki wykorzystaniu GPU do przyspieszenia najbardziej intensywnej pracy w danym programie, procesor może obsłużyć wszystko inne, a cały system działa szybciej. Coraz więcej profesjonalnych aplikacji, takich jak Final Cut Pro firmy Apple, zaczyna obsługiwać przyspieszenie GPU.

Looking Sharp: specyfikacje GPU

Najczęstsze specyfikacje GPU to ilość i rodzaj graficznej pamięci RAM (GRAM) oraz - jeśli kupujesz GPU osobno - port PCIe, z którym się łączy. Pamięć RAM jest tak samo ważna dla procesora graficznego, jak i dla procesora. Zintegrowana grafika korzysta z systemowej pamięci RAM, ale dedykowane układy GPU mają własne. Istnieją również różne generacje GRAM. Obecna to GDDR5, ale nadal można znaleźć niektóre karty graficzne GDDR4. Procesory graficzne nie wymagają tak dużej pamięci RAM, jak procesory. O ile nie używasz komputera do grania w najnowsze gry lub edycję wideo, prawdopodobnie nie stresujesz się nawet GPU ze średniej półki. Nie musisz przesadzać i wydawać tysięcy dolarów na kartę wideo, z której nie skorzystasz. Nawet zintegrowana grafika Intela może wyświetlać obraz w rozdzielczości 1080p bez drgania.

Sytuacja z portami PCIe jest podobna. Obecna generacja to PCIe 3.0 i jest dwa razy szybsza niż jej poprzednik, PCIe 2.1. Jeśli budujesz własny komputer, powinieneś otrzymać kartę PCIe 3.0 i kompatybilną płytę główną. Jeśli kupujesz wstępnie zmontowany komputer, nie będziesz wiedział, jakie gniazdo PCIe jest używane.

Główni gracze

NVIDIA i AMD to główni producenci dyskretnych układów GPU, podczas gdy Intel jest wiodącym producentem zintegrowanych kart graficznych. NVIDIA i AMD sprzedają swoje układy graficzne innym producentom, takim jak ASUS czy Gigabyte, którzy montują je na kartach graficznych w celu sprzedaży konsumentom.

Procesory graficzne w skrócie

GPU to wyspecjalizowany mikroprocesor o architekturze równoległej. Pierwotnie zaprojektowane tylko do wyświetlania GUI na wyświetlaczu, są teraz używane do przyspieszenia innych obliczeń. Procesory graficzne mogą być zintegrowane z procesorem lub zamontowane na karcie PCIe. Wysokiej klasy procesory graficzne znacznie przewyższają potrzeby większości użytkowników. Większość ludzi może sobie poradzić dzięki zintegrowanej grafice lub karcie graficznej klasy średniej.

To nie wszyscy ludzie

Ten artykuł dotyczył tylko głównych komponentów komputera. Istnieją różnego rodzaju części pomocnicze, takie jak zasilacze, wentylatory, systemy chłodzenia wodą, karty bezprzewodowe i tunery telewizyjne, o których nie wspomniałem.

Niektóre z nich, takie jak zasilacze, są niezbędne, podczas gdy inne, takie jak karty bezprzewodowe, dodają dodatkowe funkcje, które są ładne, ale nie niezbędne. Jednak nie pominąłem żadnego wspólnego komponentu, który przyczynia się do obliczeń - faktyczne skurczenie się liczby, które powoduje, że ta strona internetowa jest otwarta na ekranie przed tobą.

Niezależnie od tego, czy kupujesz, czy budujesz własny komputer, mam nadzieję, że ten artykuł był przydatny.

Zdjęcia: Konstantin Lanzet, Archiwum Arsenału Rzeki Czerwonej Armii USA