Tabele partycji Co oznaczają błędy i jak ich unikać

Jeśli jesteś majstrującym przy komputerze (skoro już tu jesteś, istnieje całkiem spora szansa), prawdopodobnie znasz ten przerażający widok: Skończyłeś jeden ze swoich projektów i właśnie się zrestartowałeś. Zostaje przywitany smukłym czarnym ekranem ze słowami małymi białymi literami, “Nieprawidłowa tabela partycji!” Jest to przerażające, ponieważ jest to tak daleko, jak daleko dojedzie maszyna podczas uruchamiania.

Przyjrzyjmy się dokładnie, czym jest tablica partycji i dlaczego należy zachować ostrożność podczas rekonfiguracji dysków komputera.

Wszystko o dyskach twardych

Aby zrozumieć partycje, warto zrozumieć nośnik: dysk twardy.

Anatomia dysku twardego

Obsługa napędów oparta jest na oryginalnej konstrukcji dyski twarde. (Chociaż współczesne dyski SSD nie są budowane w ten sposób, dzielą to samo formatowanie). Dyski te składały się z jednego lub więcej talerzy materiału magnetycznego. Talerze obracają się nad ramieniem (podobnie jak ramię igły odtwarzacza), które również porusza się w poprzek promienia dysku. Ramię nie tylko odczytuje dyski, ale także magnesuje (tj. Zapisuje dane).

Źródło zdjęcia: Surachit za pośrednictwem Wikimedia Commons

Zapisywanie danych na dyskach twardych

Okrągłe talerze dysków twardych są podzielone na utwory, lub okrągłe obszary wokół dysku. Gdy dysk ma więcej niż jeden talerz, są one również nazywane cylindry, ponieważ są trójwymiarowe. Sektory to segmenty toru kołowego, przy czym każdy sektor zawiera pewną liczbę bajtów danych (pierwotnie 512, a ostatnio nawet 4096). Poprzedni artykuł Co to są złe sektory i jak je naprawić? [Część 1] Co to są złe sektory i jak je naprawić? [Część 1] Co to za złe sektory? Czy to znak, że twój napęd ugryzie kurz? Czy sektory te można naprawić? zawiera bardzo szczegółowe informacje na temat tego, jak dane są faktycznie zapisywane (sektory są oznaczone “b” na poniższym obrazku).

Źródło zdjęcia: Heron2 / MistWiz za pośrednictwem Wikimedia Commons

Ale dla naszego obecnego celu wystarczy wiedzieć, że pliki są rozproszone w tych sektorach. Po zapisaniu pliku system operacyjny zaczyna zapisywać dane na dysku twardym jeden sektor na raz, aż do całkowitego zapisania. Kiedy otworzysz plik później, ramię odczyta te sektory jeden po drugim, aż plik zostanie ponownie załadowany. Jeśli sektory znajdują się razem, stanowią blok. To właśnie te bloki Windows próbuje ponownie zaaranżować podczas defragmentacji. 3 Doskonałe narzędzia do defragmentacji i dlaczego wciąż trzeba defragmentować w 2012 roku 3 Doskonałe narzędzia do defragmentacji i dlaczego nadal trzeba defragmentować w 2012 roku Dostęp do plików z dysku twardego jest ograniczeniem prędkości krok w obsłudze komputera. Dyski twarde były kiedyś wąskim gardłem, a fragmentacja danych jeszcze bardziej je spowolniła. Dzięki… odbywa się tak, że sektory związane z tym samym plikiem są blisko siebie.

Formatowanie dysku twardego

Ale kiedy system operacyjny uzyskuje dostęp do sektorów dysku, widzi tylko jedynki i zera. Musisz poinformować system operacyjny jak interpretować te jako pliki i foldery.

Każdy system operacyjny przechowuje dane na dysku twardym na swój własny sposób - ten format nazywa się system plików. Na przykład w oryginalnym systemie plików Windows użyto Tabele alokacji plików Jak ponownie sformatować dysk FAT32 do NTFS - i zalety zrobienia tego Jak ponownie sformatować dysk FAT32 do NTFS - i zalety zrobienia tego Możesz tego nie wiedzieć, ale wybór Właściwy system plików dla twoich napędów jest właściwie bardzo ważny. Chociaż główna idea wszystkich systemów plików jest taka sama, istnieje wiele zalet i wad każdego… (FAT) do przechowywania informacji o wszystkich katalogach i plikach na dysku. Informacje te znajdowały się na początku sektorów dysku twardego, a jeśli zostały w jakikolwiek sposób uszkodzone, nie byłbyś w stanie uzyskać dostępu do swoich danych (bez pomocy). Natomiast system plików Linux ext3 wykorzystuje małe podsumowania sektorów zawierających dane o nazwie plików i-węzły, które są rozłożone na dysku. Jeśli lista tych i-węzłów została uszkodzona, użytkownik może uruchomić narzędzie do jej przebudowania (ponieważ same i-węzły nadal istnieją).

Systemy plików dotyczą partycje dyskowe. W przeszłości dyski posiadały tylko jedną partycję, ale wiele z nich zawiera obecnie więcej. Te dodatkowe partycje mogą na przykład zawierać obraz odzyskiwania producenta 4 sposoby resetowania systemu Windows 10 i ponownej instalacji od zera 4 sposoby resetowania systemu Windows 10 i ponownej instalacji od zera Windows 10 to wciąż system Windows, co oznacza, że ​​będzie musiał zacząć od nowa za każdym razem podczas. Pokażemy, jak uzyskać świeżą instalację systemu Windows 10 przy jak najmniejszym wysiłku. do maszyny. Poniższy obraz pokazuje dysk twardy z wieloma partycjami różnych typów.

Rodzaje tabel partycji

Tabela partycji opisuje następnie, w jaki sposób zera i jedynki są dzielone na partycje, oraz jakiego systemu plików używają partycje. Uzbrojony w te informacje system operacyjny może poprawnie interpretować sektory dysku, rozumieć, które zawierają twoje pliki i czytać je, abyś mógł podziwiać selfie kota. Bez tych informacji podczas uruchamiania bootloader będzie patrzył na wiele milionów bitów, nie wiedząc, gdzie jest system operacyjny. Program ładujący nie ma zwyczaju rozglądania się. Po prostu zrezygnuje z krótkiej, zrzędliwej wiadomości.

Twój komputer prawdopodobnie będzie już miał jeden z następujących typów tabeli partycji:

• GPT (tabela partycji GUID)
• MBR (główny rekord rozruchowy)
• APM (mapa partycji Apple)
• BSD Disklabels

Jaki jest sens tego artykułu, jeśli tabela partycji już tam jest? Czasami będziesz musiał zmodyfikować wpisy w tablicy partycji, a nawet usunąć je i zacząć od nowa.

Kiedy modyfikujesz partycje i / lub tabele partycji?

Nie jest wskazane zajmowanie się tablicami partycji dysków, chyba że naprawdę potrzeba aby to zrobić. Ponieważ za każdym razem, gdy to robisz, może się nie udać. W poniższych sekcjach opisano przypadki, w których możesz to zmienić, nawet nie zdając sobie z tego sprawy.

Instalujesz alternatywny system operacyjny

Jeśli jesteś zagorzałym fanem Linuksa, bez względu na system operacyjny dostarczany z nową maszyną, będziesz ją wymazać. Gdy to zrobisz, instalator zapyta Cię, z której partycji chcesz skorzystać. Zmieni on identyfikator wybranej partycji na Linux, aktualizując tablicę partycji. Teraz, kiedy następnym razem komputer się uruchomi, poszuka jądra Linuksa do przekazania kontroli.

Zmieniasz rozmiar lub modyfikujesz istniejącą partycję

Zmienisz także tabelę partycji, jeśli zmieniasz rozmiar, zmieniasz nazwę lub formatujesz dowolną partycję systemową. Nawet jeśli zmieniasz tylko nazwę (etykietę) partycji, jak pokazano na poniższym obrazku, nadal zapisujesz informacje w tabeli partycji. I dlatego ryzykujesz, że aktualizacja tabeli partycji pójdzie źle, pozostawiając cię osieroconego.

Przywracasz klonowaną kopię dysku

Jeśli używasz narzędzia do klonowania dysku Jak używać Clonezilla do klonowania dysku twardego Windows Jak używać Clonezilla do klonowania dysku twardego Windows Oto wszystko, co musisz wiedzieć o tym, jak używać Clonezilla do klonowania dysku twardego w najprostszy sposób. w celu wykonania kopii zapasowej komputera możesz zapisywać partycje bezpośrednio na dysku twardym (zamiast synchronizować lub kopiować pliki jeden po drugim). W takim przypadku ważne jest, aby upewnić się, że partycja jest zgodna z zawartością tabeli partycji. Zwykle nie będziesz mieć problemu, jeśli klonujesz Cały dysk, ponieważ będzie to obejmować tablicę partycji. Ale jeśli klonujesz tylko pojedyncze partycje, po przywróceniu możesz zapisywać partycję, która nie jest zgodna z rozmiarem lub systemem plików wymienionym w tabeli partycji.

Jak uniknąć problemów z tabelą partycji

Najprostszym sposobem uniknięcia tych problemów jest sklonowanie całego dysku podczas tworzenia kopii zapasowej. ty są robienie regularnych kopii zapasowych, prawda? Następnie po przywróceniu przywracasz dysk, krok po kroku, dokładnie tak, jak wcześniej.

Ale być może musisz zoptymalizować kopie zapasowe. 6 aplikacji i sztuczek, aby zoptymalizować kopie zapasowe systemu Linux. 6 aplikacji i sztuczek, aby zoptymalizować kopie zapasowe systemu Linux Martwisz się o tworzenie kopii zapasowych danych w systemie Linux? Martwisz się użyciem dd lub po prostu chcesz uprościć sprawę? Te wskazówki pomogą ci tworzyć proste kopie zapasowe, które nie zajmują miejsca. (np. ponieważ nie masz miejsca na klonowanie całego dysku). W takim przypadku należy również wykonać kopię zapasową tabeli partycji. Jest to zwykle opcja w programach do klonowania (powyższy obraz pokazuje kopię zapasową MBR utworzoną za pomocą Clonezilla. Jak używać Clonezilla do klonowania dysku twardego Windows Jak używać Clonezilla do klonowania dysku twardego Windows Oto wszystko, co musisz wiedzieć o tym, jak użyj Clonezilla, aby sklonować dysk twardy w najprostszy sposób.). Jest to jednak trochę mniej niezawodne niż klonowanie całego dysku. Tymczasem nic nie stoi na przeszkodzie, aby ktoś bałaganił konfigurację napędu.

Inną opcją jest zaprojektowanie kopii zapasowych, aby nie były zależne od dokładnych partycji. Zamiast tego znajdź sposób na wykonanie kopii zapasowej każdego elementu systemu (systemu operacyjnego, programów, danych, konfiguracji) osobno. Następnie możesz przywrócić je do systemu z innym schematem partycji. Załóżmy na przykład, że masz system Windows. System operacyjny i programy znajdują się na dysku C:, a dane osobowe na dysku D: (dwie oddzielne partycje). Jeśli później będziesz musiał przywrócić oba pliki na dysku C: nowego komputera, nadal będziesz w porządku. Przynajmniej wszystkie twoje dane są nienaruszone.

Uważaj na tablicę partycji

Tabela partycji jest wrażliwym stworzeniem. Przed podjęciem któregokolwiek z powyższych działań upewnij się, że masz kopię zapasową. Dwa różne typy są jeszcze lepsze (np. Jedna klonowana kopia dysku z indywidualnymi kopiami zapasowymi programów, ustawień i plików). Jeden mały błąd może sprawić, że Twój system nie będzie w stanie się uruchomić, bez nadziei na odzyskanie danych.

Czy kiedykolwiek widziałeś jeden z wyżej wymienionych błędów? A może masz solidną strategię tworzenia kopii zapasowych? Daj nam znać, jak depczesz (lub nie) swoją tablicę partycji w komentarzach poniżej!