Jak narodził się Twitter [Geek History Lessons]

Pierwotnie utworzony w 2006 roku jako system krótkich wiadomości dla małych grup, Twitter przekształcił się w potężne narzędzie komunikacyjne, które radykalnie zmieniło sposób udostępniania i rozpowszechniania informacji w Internecie. Twitter funkcjonuje jako barometr trendów napędzany przez tłum, centrum informacyjne, które szybciej rozsyła wiadomości niż agencje informacyjne.

Jest to również narzędzie dla ludzi do zjednoczenia się i współpracy, na przykład w celu zorganizowania protestów Arabskiej Wiosny w 2011 r., Które zostały również ukształtowane na Twitterze Rewolucje.

Jeśli interesuje Cię historia Twittera, czytaj dalej.

Stworzenie Twittera

W 2006 roku ludzie, którzy mieli zostać założycielami Twittera, pracowali w Odeo, Inc., założonej rok wcześniej w San Francisco firmie podcastingowej. Firma borykała się z poważną konkurencją i była pod presją wprowadzenia innowacji. Próbowali się na nowo wymyślić “hackatony” lub “całodniowe sesje burzy mózgów” w mniejszych grupach.

Jack Dorsey był w jednej z tych grup. Jego początkową sugestią było stworzenie usługi SMS, która pozwoliłaby małym grupom dzielić się tym, co robią teraz. W 2006 roku publiczne Wi-Fi, smartfony i mobilny Internet były dalekie od towaru. Jednak SMS miał właśnie przełom i stał się dostępny w USA. W drodze młodzi ludzie komunikują się przede wszystkim za pomocą wiadomości tekstowych. Dlatego sugestia Jacka natychmiast spotkała się z entuzjazmem.

Następnie Jack Dorsey, Biz Stone i Florian Weber zostali poproszeni o prototypowanie pomysłu Jacka. Wersja 0.1, zarządzana przez Noah Glass, została utworzona 21 marca 2006 r. I była całkowicie oparta na Internecie. Przez wiele miesięcy projekt o nazwie kodowej twttr był w toku “Top Secret Alpha” pozostać poniżej radaru konkurencji. Ostatecznie uruchomiono Twttr Beta, więcej osób zostało zaproszonych, a 15 lipca 2006 roku Twttr.com stało się publiczne. Wkrótce potem została przejęta domena Twitter.com, a usługa została przemianowana.

Limit znaków został wprowadzony, aby kontrolować rachunki za SMS-y i inne błędy z wiadomościami dłuższymi niż 160 znaków SMS. Limit został ustawiony na 140 znaków, aby mieć 20 znaków dla nazwy użytkownika i dwukropka, który kieruje każdą wiadomością na Twitterze. 8 lutego 2007 r. Jack Dorsey napisał: “Można zmienić świat za pomocą czterdziestu znaków.” Świat niewiele wiedział, w jaki sposób ta prognoza się sprawdzi.

Możesz znaleźć pełną historię tego, jak narodził się Twitter na 140 znakach, stronę internetową Dom Sagolla, jednego ze współzałożycieli Twittera. Kolejne spojrzenie na prawdziwą historię Twittera można znaleźć w Business Insider.

Geneza pomysłu Jacka

Skąd więc pomysł Jacka? Jak się okazuje, nie był to spontaniczny produkt jego wyobraźni, ale koncepcja, którą Jack hodował od wielu lat.

Jack był zafascynowany tym, jak działają miasta, jak przepływ towarów i informacji oraz jak wszystko jest ze sobą powiązane. Zaczął patrzeć na rzeczy, które można prześledzić, takie jak komunikatory rowerowe lub kurierzy ciężarówek dostarczający paczki. Wyobraził sobie oprogramowanie, które śledziłoby wszystko, co dzieje się w mieście, a także pozwalało zobaczyć, co dzieje się w tej chwili.

Brakowało Jackowi tego, co robią zwykli ludzie. Wiadomości błyskawiczne dały mu wskazówkę, jak to może działać w ten sam sposób. Jednak na początku 2000 roku urządzenia mobilne z Internetem były rzadkością, co oznacza, że ​​strumień aktualizacji byłby ograniczony do osób siedzących przed stacjonarnym komputerem.

Jack chciał czegoś, co może być zaktualizowane w dowolnym miejscu i czasie. Stworzył nawet aplikację dla poprzednika BlackBerry RIM 850, małego urządzenia poczty elektronicznej. Jednak aby korzystać z aplikacji, trzeba było mieć to urządzenie, co ponownie oznaczało, że zasięg był ograniczony. Dopiero w 2005 roku SMS stał się popularny w USA i Jack zdał sobie sprawę, że nadszedł czas na jego pomysł.

Oryginalny design

Poniższy szkic pokazuje oryginalny projekt usługi przesyłania wiadomości, którą Jack przewidział w 2000 lub 2001 roku.

Zwróć uwagę na parę oczu w prawym dolnym rogu. Chodziło o to, że ludzie mogli „obserwować” innego użytkownika, który później zmieniono na „obserwuj”. Jack wyjaśnia, że ​​na Twitterze oglądasz to, co ktoś produkuje, zamiast obserwować tę osobę. Dlatego dla Jacka Twitter nie jest siecią społecznościową, ponieważ bardziej dotyczy informacji, a nie ludzi.

Jak Twitter ma swoją nazwę

Jak pokazuje powyższy szkic, robocza nazwa Twittera to Status. Historia tego, jak usługa ta nazywa się Twitter, jest różna.

Wersja Jacka jest taka, że ​​zespół naprawdę chciał uchwycić “fizyczne odczucie, że brzęczysz kieszonką przyjaciela.” Według niego wymyślili imię „Twitch”, które odzwierciedla wibracje wytwarzane przez telefon po otrzymaniu aktualizacji statusu. Niezadowoleni ze skojarzeń, które można sformułować za pomocą tego terminu, przeszukali słownik w poszukiwaniu podobnych słów jak „Twitch” i natknęli się na Twittera.

Noah Glass twierdzi, że wymyślił nazwę Twttr, a Dom Sagolla pisze nazwę, a raczej jej skrót został zainspirowany Flickr.

Jack pisze: “Cała rzecz dla ptaków: ćwierkanie ptaków brzmi dla nas bez znaczenia, ale znaczenie mają inne ptaki. To samo dotyczy Twittera: wiele wiadomości może być postrzeganych jako całkowicie bezużyteczne i bez znaczenia, ale jest całkowicie zależne od odbiorcy.”

Możesz przeczytać pełną historię o tym, jak Jack wynalazł Twittera w swoim wywiadzie dla Los Angeles Times z 2009 roku.

Czy masz więcej pytań na temat Twittera? Spróbuj Zapytaj o odpowiedzi i listy zasobów.

Znajdź na tej liście pierwszych 140 użytkowników Twittera - The Listorious 140 Twitterers.

Wniosek

Podobnie jak wiele innych historii udanych projektów, historia Twittera przynosi trzy główne lekcje:

1. Genialny pomysł może zająć lata, aby znaleźć odpowiednie środowisko, w którym może się rozwijać. Nie rezygnuj ze swoich pomysłów, ale baw się nimi, dopóki nie nadejdzie właściwy czas.
2. Nawet najbardziej błyskotliwy pomysł potrzebuje ludzi, aby pomógł mu się urzeczywistnić. Nie poddawaj się, jeśli zdasz sobie sprawę, że nie możesz tego zrobić sam, ale znajdź ludzi, którzy rozumieją twój pomysł i mogą pomóc ci go zrealizować.
3. Początkowy pomysł zostanie opracowany, a prototypowanie może pomóc w tym procesie. Nie poddawaj się, jeśli pierwszy prototyp nie działa, ale kontynuuj próbę i błąd.

Lub wzięte razem - nie poddawaj się.

Zdjęcia: Burza mózgów za pośrednictwem Shutterstock, dyspozytornia za pośrednictwem Shutterstock, Twitter Birds za pośrednictwem Shutterstock