Oto, w jaki sposób kadr z matrycy cyfrowej lustrzanki wpływa na soczewki

Jeśli pracowałeś z cyfrowymi lustrzankami w jakikolwiek sposób, prawdopodobnie słyszałeś pytanie, “Hej, czy to kamera pełnoklatkowa?”

Jeśli tak nie jest, zwykle słyszysz, “O. Dobrze. Powinieneś rozważyć zdobycie jednego.”

W rzeczywistości czujniki pełnoklatkowe niekoniecznie zawsze są lepsze, pomimo ich cen i porównań z dotychczasowymi aparatami 35 mm. W rzeczywistości większość z nas posiada kamery z mniejszymi przyciętymi czujnikami, które sztucznie zwiększają ogniskowe obiektywów pełnoklatkowych.

Co to jest czujnik pełnoklatkowy?

Czujniki pełnoklatkowe są zasadniczo ewolucją filmu 35 mm - format jest całkowicie oparty na tradycyjnej ramce na rolce 35 mm. Zdjęcie pełnoklatkowe zajmuje cały rozmiar matrycy, co pozwala na wykorzystanie wszystkich dostępnych nieruchomości (z wyjątkiem okrągłego kadrowania, które wytwarzają wszystkie obiektywy).

Czujnik aparatu S35 (powiedzmy w Canonie C300 - kino) zostanie lekko przycięty i da obraz porównywalny z tym, co można znaleźć na wykadrowanym matrycy DSLR (znanej również jako czujnik APS-C). To prawda, że ​​coś takiego jak Canon 5D Mark III jest zdecydowanie pełnoklatkowe.

Co to wszystko znaczy?

Zasadniczo jest to standardowy rozmiar czujnika wśród profesjonalistów. Kiedy słyszysz, jak ktoś mówi o ogniskowej 50 mm, mówi o tym, jak wygląda ogniskowa 50 mm na matrycy pełnoklatkowej. Przycięte czujniki odmiany APS-C nie przyjmują tak dużego obrazu, tylko przy użyciu tego, co widzi czujnik. Czujnik APS-C ma około 1,6-krotny kadr, skutecznie zmieniając obiektyw 50 mm w obiektyw 80 mm.

Użycie czujnika pełnoklatkowego pozwala uzyskać więcej światła w aparacie, zapewnia większą powierzchnię pod względem większego wizjera do kadrowania ujęcia i często pozwala na płytszą głębię ostrości (dla stylistycznego wyglądu z dużą ilością bokeh).

Są dwa główne rozmiary czujników, o których należy pamiętać pełna ramka i APS-C. Poniżej znajduje się bardzo przydatny obraz z Wikipedii pokazujący porównanie wszystko rozmiary czujników, a nawet zauważysz, że rozmiar APS-C ma niewielką różnicę między markami.

Więc… Co z przyciętymi czujnikami?

Czy to oznacza, że ​​przycięte czujniki są złe? Nie. Czy są niższej jakości niż czujniki pełnoklatkowe? Nie. Są to po prostu mniejsze czujniki, które są tańsze w produkcji, ale skutecznie dają podobny, użyteczny obraz. Są mniejsze niż czujniki pełnoklatkowe i jako takie nie wykorzystują pełnego pola widzenia zapewnianego przez obiektywy.

W związku z tym możesz uzyskać przycięty aparat z matrycą w całkiem przystępnej cenie w porównaniu do czegoś takiego jak Nikon D810 lub Canon 5D Mark III.

Wykadrowane czujniki nie działają tak dobrze w słabym świetle jak kamera pełnoklatkowa (chociaż wiek i cel są czynnikami) i zwykle nie dają tak małej głębi ostrości. Ponieważ mniej światła dociera do twojego obrazu za pomocą mniejszego czujnika, istnieje możliwość (w warunkach słabego oświetlenia) ziarna lub szumu. Jednak przy dobrym oświetleniu dzięki zastosowaniu szybkich obiektywów jakość obrazu może być praktycznie taka sama.

W przypadku czujnika APS-C (takiego jak Canon 7D Mark II, 70D lub T5i) obiektywem 50 mm będzie obiektyw 80 mm. Co więcej, obiektywy wykonane specjalnie dla czujników APS-C nie będą dobrze działać na pełnoklatkowych czujnikach. Zamierzają winietować lub wyświetlać pełny okrągły obraz zapewniany przez obiektyw - chociaż niektórzy producenci (np. Nikon z zakresu DX) automatycznie dostosowują nowsze aparaty do starszych, mniejszych obiektywów.

Poniżej znajduje się wideo porównujące przycięte czujniki i pełnoklatkowe. Tak, jest dość zauważalny, ale jakość obrazu (nawet przy porównaniu DOF) jest względnie taka sama. Zasadniczo po prostu oddal się od obiektu, gdy używasz przyciętego czujnika - wszystko będzie dobrze.

A co z czujnikami kinowymi lub MFT?

Jeśli pracujesz z wideo, prawdopodobnie wiesz o czujnikach S35. Są one również oparte na kliszy 35 mm, ale są przycinane, aby pasowały do ​​rozmiarów standardowych proporcji filmu (zwykle dzisiaj 16: 9 z opcjami wyświetlania rzeczy w 2: 35: 1 lub 1:85). Ostatecznie, jeśli kamera kinowa ma czujnik S35, prawdopodobnie bardziej pasuje do czujnika APS-C. Podczas pracy z kamerami kinowymi należy przestrzegać wytycznych APS-C. Oczywiście wszyscy wiemy, że lustrzanki cyfrowe są obecnie często używane do robienia filmów i kręcenia Więcej niż tylko fotografia: 10 filmów nakręconych za pomocą aparatów DSLR Więcej niż tylko fotografia: 10 filmów nakręconych za pomocą aparatów DSLR Zebraliśmy listę 10 niesamowitych nagranych filmów za pomocą cyfrowej lustrzanki, która jest inspiracją do kręcenia własnych filmów. .

Jednak czujniki MFT (mikro cztery trzecie) to zupełnie inna gra w piłkę. Zazwyczaj można je znaleźć w aparatach bezlusterkowych, a nie cyfrowych lustrzankach. Te czujniki są malutki, i skutecznie podwójnie ogniskowa obiektywu. Oznacza to, że obiektyw 50 mm będzie miał ogniskową 100 mm. Do takich aparatów należą aparaty Olympus PEN i seria Panasonic GH.

Powinieneś również uwzględnić wielkość przysłony, mówiąc o czujnikach MFT. Przy większych matrycach jest nieco więcej rozmycia, więc apertura f / 2.8 na matrycy pełnoklatkowej będzie wyglądać inaczej niż na matrycy MFT. To nie jest duży problem, ale porusza to poniższy film.

Duży i średni format

Tam są takie rzeczy jak większe czujniki cyfrowe niż te oparte na standardach 35 mm. W kinie jest czujnik 65 mm, a film wykracza nawet poza to. Nie dostaniemy się dokładnie do “współczynnik upraw” tych czujników, ponieważ są one większe niż 35 mm. Jeśli ustawisz obiektyw 35 mm na matrycę 65 mm, obraz zostanie przycięty tak, jakby obiektyw APS-C został umieszczony w aparacie pełnoklatkowym.

Na powyższym obrazie z porównaniami czujników zobaczysz średni format w porównaniu z resztą - rzeczy mogą być dość duże.

Ale co z jakością?

Ostatecznie nie nastąpi automatyczna redukcja jakości obrazu, jeśli chodzi o rozmiary czujników. Im większy rozmiar czujnika, tym większe pole widzenia - to takie proste. Teoretycznie możesz cofnąć się, jeśli obraz wydaje się większy w aparacie APS-C… naprawdę nie ma się czym martwić.

Poniżej znajduje się ładne porównanie między czujnikami przyciętymi i pełnoklatkowymi.

Który byś wybrał: APS-C lub pełna klatka?

Źródło zdjęcia: Karlis Dambrans, Dale Mastin, Steve Kouklas