Prawdziwa historia Assassin's Creed

Kiedy rozgrywka dla oryginału Assassin's Creed został pokazany na żywo na scenie podczas E3 2006 Byłem pod wrażeniem. Oglądałem krótkie wideo pięć lub sześć razy z rzędu. To był imponujący wyczyn; Miałem wtedy naprawdę okropny Internet. YouTube istnieje już od ponad roku. Po raz pierwszy łatwo było zobaczyć wszystkie nagrania z największej konferencji poświęconej grom.

Ponownie obejrzałem wideo do tego artykułu. Nie widziałem tego od ośmiu lat. O dziwo, dobrze się trzyma. Producent gry, Jade Raymond, opowiada, jak ktoś poza sceną kontroluje Altaïra. Wtedy gra była oszałamiająca. NPC nie byli tekturowymi wycięciami; byli żywą, oddychającą częścią świata. Mogą ci pomóc lub przeszkadzać w zależności od tego, co zrobiłeś. Jeszcze bardziej imponujące było swobodne bieganie. Budynki nie były przeszkodą. Poziomy nie były korytarzami. Kiedy Altair wspiął się na górę budynku, moje serce biło szybciej. To była gra, w którą musiałem grać.

Nawet przy pierwszych demach deweloperzy rzucali podpowiedzi, że jest coś więcej Assassin's Creed niż spotkałem oko. Futurystyczny interfejs, losowe artefakty ekranowe i skromność Raymonda “Nie mogę rozmawiać o tym, co jest teraz na ekranie” kiedy wczesny ekran animacji zamknął wideo, wszystkie droczyły się z tym, co gra miała w zanadrzu.

Z wielkich rzeczy

Assassin's Creed był wypadkiem. Wychodząc z komercyjnego sukcesu i docenionego przez krytyków Prince of Persia: Piaski Czasu, Patrice Désilets miał za zadanie stworzyć kontynuację dla konsol nowej generacji: PS3 i Xbox 360. Zamiast iść łatwą drogą i tworzyć większe i lepsze Piaski Czasu Désilets podszedł do pracy z interesującego punktu widzenia.

Znany wewnętrznie jako The Prince Of Persia: Assassin, gra została zainspirowana XI-wiecznym zabójcą Hashshashin. Byli tajnym rozkazem szyickich muzułmanów kierowanych przez misjonarza Hassana-i Sabbaha. Podczas zamieszek krucjat walczyli o władzę z chrześcijanami i innymi muzułmanami. Zakon słynął z oddania swoich wyznawców. Młodzi członkowie otrzymali instrukcje bojowe i religijne. Doprowadzono ich do przekonania, że ​​byli wojownikami religijnymi. W ciągu następnych 200 lat byli oni wykorzystywani do zabijania politycznych i religijnych rywali zakonu. Zabójcy nie byli jedyną taktyką wojskową, ale znani z publicznego zabijania ich wrogów.

W The Prince Of Persia: Assassin książę nie powróciłby jako postać gracza. Zamiast tego gracz kontrolowałby Zabójcę, który musiał chronić niedojrzałego księcia. Gra byłaby osadzona na Bliskim Wschodzie w XII wieku. Wraz z rozwojem stawał się coraz bardziej podobny do gry Prince Of Persia, aż w końcu Ubisoft zdał sobie sprawę, że musi to być nowy adres IP. Stało się Assassin's Creed.

Gra była rozwijana przez trzy lata, zanim Raymond stanął na scenie na E3. Ubisoft zbudował zupełnie nowy silnik, aby móc wykorzystać moc PS3 i Xbox 360. Uwolniony od ograniczeń bycia kontynuacją nowej generacji jednej z najbardziej udanych gier PS2, jaką twórcy odwiedzili w mieście. Stworzyli ogromny otwarty świat z trzema szczegółowymi miastami: Jerozolimą, Akką i Damaszkiem, okolicą i fortecą zabójcy w Masjafie, którą gracze mogą eksplorować. Tam, gdzie to możliwe, wykorzystano historyczne dokumenty, aby miasta i budynki były jak najbardziej autentyczne. Inspirowany rzekomym mottem Hassan-i Sabbah - “Nic nie jest prawdą wszystko jest dozwolone.” - miasta były ogromnymi placami zabaw: gracze mogli wspinać się na prawie każdy budynek, zabijać prawie każdego NPC i generalnie robić to, co chcieli.

Obietnica i problemy

Gdy zbliżała się data premiery, Ubisoft ujawnił więcej szczegółów na temat gry. Desmond Miles - zamiast Altaïra Ibn-La'Ahada - był głównym bohaterem. Nie miało to miejsca w XII-wiecznym Izraelu, ale w XXI-wiecznej Ameryce. Artefakty na ekranie i ujęcia zamykające z gry E3 zaczęły mieć sens. Minął ponad rok od ogłoszenia E3, a ludzie, w tym ja, byli bardzo chętni. Ubisoft, świadomy potencjalnego trafienia w ręce, podniósł maszynę do szumu.

Mieszkam w Irlandii. Wydania gier to dla mnie szczególny rodzaj tortur. Gry zwykle rozpoczynają się na początku tygodnia w USA, ale dopiero w czwartek lub piątek tutaj. Assassin's Creed nie był wyjątkiem. Przez trzy dni między wydaniami amerykańskimi i irlandzkimi byłem uwięziony. Byłem rozdarty między pożeraniem każdego fragmentu materiału z gry a religijnym unikaniem spoilerów. Czytałem każdą recenzję, w którą mogłem się dostać, unikając forów (w 2007 r. Były jeszcze w czymś podobnym), gdzie mogłem zepsuć grę.

Piątek mijał i byłem gotowy. Byłem poza moim lokalnym sklepem z grami, kiedy został otwarty, aby odebrać mój zamówiony egzemplarz. W przeciwieństwie do wielu amerykańskich graczy wiedziałem, czego się spodziewać. Assassin's Creed rozpoczęło krytyczne… coś. W przypadku gry, która otrzymywała 8/10, 4,5 gwiazdki, a nawet okazjonalnie doskonały wynik, krytycy nie byli zachwyceni. Wolne bieganie, zabójstwa, historia i grafika były powszechnie chwalone, a jednocześnie ogromne części były opisywane jako nudne i powtarzalne. Dla każdej osoby, która uwielbiała współczesną historię - i szalone zakończenie - był ktoś, kto jej nienawidził. Podobnie jak wiele gier, które pojawią się później, Assassin's Creed przeszedł cienką linię między obietnicą a problemami.

Wróciłem do domu i skończyłem grę w weekend. Z pewnością nie zawiodłem się, ani nie czułem, że gra w pełni wykorzystała swój potencjał. Tyle było tak blisko. Niewiele wrażeń z gry sprawiło, że poczułem cud, jaki odczułem, kiedy po raz pierwszy wspiąłem się na ścianę, biegnąłem po dachach lub wykonałem doskonały zamach powietrzny, ale podobnie niewiele sprawiło, że byłem tak sfrustrowany, jak gra w ukrycie przez 20-dziwne godziny tylko po to, by przekonać się, że ostatnią misją jest fala za falą walki lub polowanie w połowie strażników w Jerozolimie za zbyt szybkie bieganie.

Narodziny bohatera

Pomimo dziwnego krytycznego odbioru, Assassin's Creed sprzedał ponad osiem milionów egzemplarzy. To więcej niż wystarczająca gwarancja kontynuacji. Ta sama drużyna została przeniesiona do Assassin's Creed II; ich zadaniem było naprawienie problemów z oryginałem. Jak zostało wyraźnie wyjaśnione przez zakończenie pierwszej gry, Assassin's Creed nie była opowieścią Altaïra, ale raczej Desmonda. Programiści z ramką animusa mieli swobodę robienia czegoś innego. Zamiast powrotu do wypraw krzyżowych do kontynuacji wybrano Renesansowe Włochy. Cichy, stoicki Altair został zastąpiony przez znacznie bardziej charyzmatycznego Ezio Auditore da Firenze, którego przeznaczeniem było zostać ulubieńcem fanów.

Deweloperzy rozwiązali wiele wad oryginału. Napisano o wiele bardziej wciągającą i ukierunkowaną historię. Gracz nie był prezentowany z tym samym zasobem, gromadzeniem badań, misjami pobocznymi przed każdym zabójstwem, ale prowadził go ekscytująca narracja zemsty z blisko 100 zadaniami pobocznymi. Dwa główne miasta - Wenecja i Florencja - były pełne rzeczy do zrobienia dla gracza, a każde z nich miało swój niepowtarzalny wygląd. Willa w Monteriggioni dała graczom bazę domową do stworzenia własnej. Znów programiści wykorzystali dokumenty historyczne do odtworzenia 15-wiecznych Włoch z jak największą szczegółowością.

Walka została zaostrzona, a Ezio był w stanie zabrać - i potrawić - znacznie więcej bitów niż Altair. Wiele rzeczy, które przyszły zdefiniować Assassin's Creed Wprowadzono serie: ekonomię, bazę domową z możliwością rozbudowy i pożądany system. Rozpoznawalne postacie, takie jak Leonardo da Vinci i Niccolo Machiavelli, byli głównymi postaciami niezależnymi. Wnioski wyciągnięte z pierwszego wydania gry zostały dokładnie uwzględnione.

Po raz kolejny miałem do czynienia z trzema dniami piekła. Niepowodzenie oryginału w obietnicy nie zmniejszyło mojego entuzjazmu do kontynuacji. Gdy Assassin's Creed II uruchomiona w Stanach Zjednoczonych w listopadzie 2009 r. Byłem przyklejony do komputera przez trzy dni. YouTube był teraz znacznie większy, a materiały z gry były łatwe do znalezienia. Recenzje były zdumiewające. Krytycy to uwielbiali. Poprawiono dobre punkty z pierwszej gry i rozwiązano problemy. Assassin's Creed II to nie tylko dobra gra, to była niesamowita. Natychmiast pojawił się na liście wielu nagród Game of the Year i wskoczył na szczyt wielu konsol “najlepsze” listy.

Gdy nadszedł dzień premiery, byłem na zewnątrz tego samego sklepu, gotowy odebrać moją zamówioną kopię. Cały weekend miał zostać zamordowany przez renesansowych Włochów. Krytyczne uznanie, jakie osiągnęła ta gra, sprawiło, że moje oczekiwania poszły w górę. Assassin's Creed II przekroczył je. Wenecja była idealnym miastem. Kanały i wąskie uliczki stworzone z myślą o ekscytujących trasach na dachu. Dreszcz przebiegł mi po plecach, kiedy po raz pierwszy wspiąłem się na szczyt wieży i spojrzałem na miasto poniżej. Tyle było do zrobienia!

Wlałem godziny Assassin's Creed II. Znalazłem każde tajne miejsce, grałem w każdej pobocznej misji i wspiąłem się na wszystko większe niż drzewo. Pokazało, jakie mogą być gry. II było o wiele bardziej zabawne niż oryginał, a twórcy traktowali wszystko mniej poważnie. W ciągu pierwszej godziny gry poznajesz wujka Ezio Mario. Jego pozdrowienia? “To ja, Mario!” Brytyjski komik i pisarz Danny Wallace został obsadzony jako historyk Shaun Hastings, który cierpkie obserwacje i sarkastyczne wpisy do historycznych baz danych jeszcze bardziej rozjaśniły ton. Sam Ezio był o wiele bardziej angażujący niż Altair. Tam, gdzie Altair był stoicki i powściągliwy, Ezio był emocjonalny i charyzmatyczny. Jest powód, dla którego Ezio ma trzy główne gry i film.

Historia ramowa po raz kolejny była szalona. Desmond uciekł z Abstergo z pomocą grupy współczesnych zabójców. Podstawowa mitologia naprawdę zaczęła się zestalać. Wątpię, czy ktokolwiek naprawdę zrozumiał, co się dzieje podczas ich pierwszej gry, ale dzięki dyskusjom online można było zrozumieć, co się dzieje. Kawałki Edenu były wiarygodnymi McGuffinami, a groźba cywilizacji kończącej rozbłysk słoneczny była półprawdopodobną motywacją dla całej serii. Pojawienie się Minerwy na końcu było piekłem wieszaka na klif.

Ubisoft był oczywiście zachwycony sukcesem. W Ezio znaleźli postać, która mogłaby napędzać serial. Po dwóch hitach Jade Raymond zrobiła więcej niż wystarczająco, aby zdobyć awans na stanowisko dyrektora zarządzającego Ubisoft Toronto. Jej czas, jako publiczna twarz serialu, dobiegł końca. Patrice Désilets został trochę dłużej. Spełnił swoje twórcze obowiązki dla niezapowiedzianych Assassin's Creed: Brotherhood, ale przed wydaniem zrobił sobie przerwę w branży gier. Pracować nad Braterstwo kontynuowane pod Patrickiem Plourde, jednym z IIGłówni projektanci gier.

Budowanie na solidnych fundamentach

Braterstwo zbudowany i rozbudowany IImocne strony. Zamiast dwóch miast i otaczającej je - i w dużej mierze pustej - wsi, było tylko jedno: wielkie ponowne wyobrażenie Rzymu, które trzeba było odzyskać z dzielnicy Templariuszy według dzielnic. Dodano jeszcze więcej misji pobocznych. Nowych zabójców można rekrutować do budowy tytułowego Bractwa. Rekruci ci mogą zostać wysłani na misje samodzielnie lub pomóc Ezio w walce. Dodano nowe bronie, takie jak kusza. Walka została ponownie poprawiona; nie siedział już dłużej i nie mógł przeciwstawić się jedynej strategii. Gracze zostali nagrodzeni za pierwszy atak i mogli szybko zabijać wrogów, eliminując całe grupy wrogów.

Desmond stał się również bardziej aktywną postacią. Jego historia rozgrywa się we współczesnej Monteriggioni - willi Ezio z Assassin's Creed II - i możesz opuścić animusa i eksplorować go w dowolnym momencie.

Po raz pierwszy wprowadzono multiplayer. Zamiast podążać łatwą drogą i zadowalać się zwykłą walką między graczami, Ubisoft ciężko pracował, aby uwzględnić podstawową mechanikę gry. Podstęp był najważniejszy. Co ciekawe, najlepszym sposobem na pozostanie w ukryciu było zachowanie się jak jeden z NPC, którzy zaludniają mapy.

Pierwsza gra zajęła cztery lata, a druga trwała dwa lata, Braterstwo minął rok od swojego poprzednika, rozpoczynając znany już cykl roczny. Listopad mijał i wszystko było jak wcześniej.

Wersja amerykańska. Trzy dni piekła. Wydanie irlandzkie.

Zamieszkałem, by grać tak samo, jak zimne uderzenie przynoszące śnieg, uniemożliwiające wyjście z domu. To było idealne.

Krytycy uwielbiali Braterstwo. Recenzje świeciły tak samo, jak ich poprzednika, a wkrótce przyznano nagrody Game of the Year. Utrzymywanie tego, co zadziałało, wprowadzanie drobnych poprawek i dodawanie dodatkowych działań do większego miasta, opłacało się dla Ubisoft. Chwalono nową mechanikę budowania obserwujących, podobnie jak innowacyjny tryb wieloosobowy. Też mi się podobało.

Jak zapewne można dowiedzieć się z tego artykułu, od dawna jestem fanem tej serii. Dla mnie, Braterstwo była najlepsza gra. To był ten, który pozostał najbardziej wierny podstawowej mechanice, którą kochałem i wprowadziłem innowacje na tyle, aby być nowym i ekscytującym. Najlepsze misje ze wszystkich Assassin's Creed grą były zadania Leonarda da Vinci w Braterstwo. Da Vinci był wykorzystywany przez Templariuszy do tworzenia machin wojennych. Chciał, aby Ezio ich zniszczył. Były to wieloczęściowe misje, które obejmowały skradanie się, walkę i zawsze kończyły się Ezio, używając śmiesznych urządzeń da Vinci przeciwko wrogowi przed ich zniszczeniem. Objęli wszystko, co najlepsze w Assassin's Creed seria.

Historia Desmonda rozwijała się, ujawniając więcej o Prekursorach i ich związku z Kawałkami Edenu. Gdy Desmond szukał Kawałka Edenu ukrytego przez Ezio, związek między tymi dwiema historiami stał się oczywisty. Gra kończy się tym razem z jednym z Prekursorów, Juno, który przejmuje kontrolę nad ciałem Desmonda i zmusza go do zabicia jednego z jego towarzyszy. Następnie zapada w śpiączkę.

Uruchom, dźgnij, ukryj, powtórz

Assassin's Creed: Revelations rok później kierował nim dyrektor artystyczny Far Cry 2, Alexandre Amancio. Plourde został dyrektorem kreatywnym Far Cry 3. Ezio powrócił jako lider, tyle że teraz miał już 50 lat. Zamiast Rzymu gra rozgrywa się w Konstantynopolu. Hakowiec został wprowadzony; może być używany do przesuwania się po liniach zip i przyspieszania nawigacji. Dodano również zaskakująco głęboki system wytwarzania bomb. Gracze mogli wytworzyć ponad 100 unikalnych bomb, które zadawały wszystko, od bezpośrednich szkód po rozproszone pieniądze, aby zebrać tłumy. Niewiele się zmieniło.

Altair powrócił jako grywalna postać. W trakcie gry gracz znajdował klucze, które wywoływałyby jego wspomnienia. Misje, które zakończyły się po pierwszej grze, zakończyły opowieść Altaïra.

Zmiana w rozgrywce Desmonda była najbardziej dramatyczna. Nadal w śpiączce po wydarzeniach z Braterstwo, został przeniesiony z powrotem do Animusa, aby wyzdrowieć. Poprzez serię pierwszoosobowych sekwencji platformowych Desmond powoli odbudowuje swój umysł i odzyskuje siły.

Podczas Objawienia był komercyjnym hitem, krytycy nie byli tak podekscytowani. Gra otrzymała solidne wyniki średnio 80 na Metacritic, ale recenzje nie świeciły. Gra została skrytykowana za powtarzalność i pokazywanie swojego wieku. Od Assassin's Creed II bardzo niewiele się zmieniło. Objawienia był także ofiarą sukcesu swoich poprzedników. Uznanie z poprzednich gier było po prostu niemożliwe Objawienia pasować.

Konkluzje z opowiadań Ezio i Altaïra były szeroko chwalone, ale krytykowano brak rozwinięcia fabuły. Nie od oryginału Assassin's Creed gra w głównej serii spotkała się z tak mieszaną reakcją.

Przyzwyczajenie, kupiłem grę w tym samym sklepie, co wcześniej. Objawienia Czułem, że zrobiono to, ponieważ tak mogło być, a nie dlatego, że była taka potrzeba. Ubisoft miał rok wcześniej Assassin's Creed III był gotowy, wszystkie potrzebne zasoby i popyt komercyjny. Zakończenie historii Ezio - szczególnie w filmie towarzyszącym, Assassin's Creed: Embers - był emocjonalny i satysfakcjonujący. Powrócono do bardzo zepsutego Altaira i uporządkowano jego luźne końce.

jednak, Assassin's Creed nigdy nie była ich opowieścią, należała do Desmonda i utknął w strukturze trzymania się. Powracając do tego artykułu, myślę, że ludzie mogli być wtedy niepotrzebnie surowi. Chociaż nie zrobił nic szczególnie innowacyjnego, był najbardziej dopracowany w grach Ezio. W izolacji to wyjątkowa gra.

Breaking the Mould

Nawet wcześniej Braterstwo i Objawienia zostały zwolnione, prace rozpoczęły się Assassin's Creed III. Obowiązki dyrektora spadły na Alexa Hutchinsona, Australijczyka, którego poprzednia praca obejmowała Spore i Army of Two: The 40th Day. To była jak dotąd najbardziej ambitna gra. Zupełnie nowy główny bohater, nowe ustawienie i duże zmiany w podstawowej rozgrywce. Zniknęły ulice miasta, wysokie budynki i tłumy. Teraz były rozległe lasy, bitwy statków i zmieniająca się pogoda. Silnik gry został zaktualizowany, aby dać programistom więcej mocy do zabawy. Ubisoft zrobił ogromny skok wiary i nie był pewien, czy na dole jest stóg siana.

III rozgrywa się w Ameryce kolonialnej podczas rewolucji amerykańskiej. Aby uzyskać spojrzenie na walkę między siłami amerykańskimi i brytyjskimi, Ubisoft poszedł z postacią zewnętrzną dla głównego bohatera: pół-brytyjskiego pół-Mohawka Ratonhnhaké: ton - znanego również jako Connor. W przeciwieństwie do Altair i Ezio, członkostwo Connora w zabójcy - i jego udział w rewolucji amerykańskiej - jest uboczny dla jego prawdziwych celów: uratowania wioski. Jest także postacią znacznie ciemniejszą i bardziej intensywną niż jego poprzednicy. Tam gdzie Altair był stoicki, a Ezio charyzmatyczny, Connor jest zamyślony i pełen emocji.

Jeszcze bardziej dramatyczna była zmiana otoczenia. Assassin's Creed była serią znaną z wielkich miast. Zastąpienie ich znacznie mniejszymi miastami i rozległym lasem było odważne. III nawet dodano pogodę; pokrycie świata gry w trzech stopach śniegu nie tylko zmieniło jego wygląd, ale zmieniło także sposób, w jaki gracze mogli z nim współdziałać. Możesz także zabrać się do morza. Nowa walka morska była najbardziej radykalnym odejściem od wcześniejszych gier. Connor wciąż był zabójcą. Drzewa wciąż były wspinane z tą samą swobodną mechaniką. Ale statki były zupełnie nowe.

Wprowadzono także więcej drobnych zmian w rozgrywce. Walka w stylu kontrataku została prawie całkowicie odrzucona; gracze zostali nagrodzeni za zdecydowanie bardziej agresywne. Nowe animacje były bardziej trzewne i pełne przemocy niż jakiekolwiek wcześniej. Zamiast subtelnych plasterków z ukrytym ostrzem Connor preferował miażdżące ciosy tomahawkiem.

Wprowadzono nową mechanikę gry. Większe znaczenie miały poboczne misje macierzystej bazy wcześniejszych gier. Zamiast interakcji z losowo generowanymi modelami postaci, pojawiła się teraz historia, unikalni NPC i ekonomia handlu. Connor mógł polować na zwierzęta w lesie i sprzedawać swoje mięso i skóry.

Assassin's Creed III miał największą premierę spośród wszystkich gier z tej serii, sprzedając się w ponad 12 milionach egzemplarzy w miesiącach po premierze. Recenzje były pozytywne, ale nie przesadzone: zmiany w charakterze, ustawieniach i rozgrywce były mile widziane, ale zły projekt misji i towarzyszące jej nudy były krytykowane. III zrobił wystarczająco dużo, aby zostać nominowanym do nagrody, ale nie wystarczył, aby wygrać wiele. Dla większości była to wyraźna poprawa Objawienia, ale nie na równi z II lub nawet Braterstwo.

Assassin's Creed III został wydany na Halloween w Irlandii. Jakoś udało mi się oprzeć pokusie przebrania się za zabójcę. Sklep, w którym kupiłem wszystkie poprzednie gry, został zamknięty - głównie wypożyczyłem DVD, a Internet w końcu go zabił - więc musiałem iść dalej. III jest właściwie moją najmniej ulubioną grą z tej serii. Zawsze lubiłem miejską rozgrywkę, a podróż na zaplecze po prostu mnie nie pochwyciła. Boston i Nowy Jork były kiepskimi substytutami Rzymu i Konstantynopola. Nawet słusznie chwalona walka morska nie mogła zastąpić przyjemności z dobrego pościgu na dachu.

Co Assassin's III przybity był zakończeniem historii Desmonda. Ramka nigdy nie była najłatwiejszą do naśladowania opowieścią, ale końcowe sceny łączyły wszystko w całość. Ofiara Desmonda dla ocalenia cywilizacji nigdy nie była banalna ani wymyślona; serial rozwijał się do tego momentu i zmienił się, pod kierunkiem Altaira, Ezio i Connora, z samolubnego barmana w odpowiedniego bohatera dla ludzkości. Przed wydaniem III Zastanawiałem się, co stanie się z serią po zakończeniu łuku Desmonda. Wydanie Juno na świat pokazało, że Ubisoft wciąż ma plany.

Wprowadź naukowców

Assassin's Creed III oznaczało punkt zwrotny dla serii. Pierwsza gra, pomimo twierdzenia o realizmie historycznym, przedstawiała główną bohaterkę islamu, nigdy nie wspominając o islamie - zważywszy na wszystko, jest to niezwykłe osiągnięcie. Trylogia Ezio tak naprawdę nie odnosiła się do dramatycznych zmian zachodzących podczas renesansu. W III programiści zaczęli bardziej angażować się w historię i kulturę.

Nicolas Trépanier, adiunkt historii, wykłada prezentacje historii gier komputerowych dla Honors College na Uniwersytecie Missisipi. Był na tyle miły, że poświęcił mi godzinę na omówienie Assassin's Creed seria. Wyjaśnił to “na najbardziej podstawowym poziomie [z grami historycznymi] masz komunikację między projektantami gier, którzy nie są historykami, a większością graczy, którzy nie są historykami. Do tej pory… dużym problemem było to, że komunikacja była trochę zbyt płynna… to, czego się spodziewano, spełniało to, co zapewniało drugie”. Jest to tak samo jak w przypadku Wojna totalna gry takie, jakie są Assassin's Creed.

Assassin's Creed IIINiuansowe przedstawienie rdzennych Amerykanów i ich kultury to zmieniło. Na początku rozwoju firma Ubisoft wprowadziła Teiowiego: sonte Thomasa Deera, oficera łącznikowego ds. Kultury z Kahnawake Language and Cultural Center. Oryginalnie gra zawierała skalpowanie, Deer był w stanie wyjaśnić, że Mohawk Nation Connor nie był skalpem, więc zamiast podchodzić do oczekiwań gracza, funkcja została usunięta. Podobnie w grze użyto terminu „Naród” zamiast „plemię” - Deer twierdził, że ten pierwszy lepiej odzwierciedla społeczeństwo rdzennej ludności. Ten ostatni miał niefortunne prymitywne konotacje.

Pierwsze kilka godzin III odbywają się w rodzinnej wiosce Connora. Każda rozmowa odbywa się w języku Mohawk z napisami do odtwarzacza. Aby odtworzyć atmosferę wioski, w grze znalazły się tradycyjne piosenki śpiewane przez Towarzystwo Śpiewaczy Kahnawake. Ubisoft posunął się nawet tak daleko, że nagrał dźwięk bawących się dzieci Mohawka.

Ten szacunek kulturalny opłacił się dla Ubisoft. W głównym nurcie prasa do gier rozpoznała autentyczność i powitała głównego bohatera, który nie był tylko kolejną parą białych dłoni trzymających broń. Co ważniejsze, Montreal Gazette informuje, że odbiór “wśród Pierwszych Narodów, szczególnie w Kahnawake, było w przeważającej mierze pozytywne”.

Iteruj i ulepszaj

Kulturowo i komercyjnie Assassin's Creed III był ogromnym sukcesem, ale gra wciąż spotkała się z krytyką. Podczas III był w fazie rozwoju, drugi zespół w Ubisoft pracował nad kontynuacją pod kierunkiem Assassin's Creed Menedżer treści marki Jean Guesdon z pomocą stosunkowo nieznanego Ashrafa Ismaila. Od tego czasu praca Guesdona Braterstwo upewniłem się, że każda gra pasuje do łuku głównego serii. Teraz był odpowiedzialny za główne wydanie.

Assassin's Creed IV: Black Flag było kolejnym radykalnym odejściem do serii. Po raz drugi od dwóch lat pojawiła się nowa postać i otoczenie. Edward Kenway - dziadek IIIConnor - objął prowadzenie w karaibskiej grze. Tak jak II wziął to, co było świetne Assassin's Creed i ulepszyłem to, Czarna flaga zrobił to samo z III. Misje morskie okazały się spektakularnym sukcesem, więc zostały ulepszone i stały się jedną z podstawowych mechaniki. Włączenie bardziej tradycyjnego ukrycia opartego na ukryciu okazało się popularne, więc odgrywało większą rolę w Czarna flaga. Po raz pierwszy naprawdę można było się zakraść jako zabójca.

Z zakończeniem łuku Desmonda w III, historia ramy musiała zostać zrestrukturyzowana. Teraz gracz był zatrudnionym pracownikiem w Abstergo, badającym genetyczne wspomnienia Desmonda poprzez DNA pobrane po jego śmierci. Historia dotyczy próby pełnego powrotu Juno po jej ucieczce pod koniec III.

Czarna flaga spotkała się z uznaniem krytyków, jakiego seria nie widziała II. Bardzo chwalono dramatyczną zmianę ustawienia i wynikającą z niej zmianę rozgrywki. Krytycy uwielbiali ogromny otwarty świat, a zwłaszcza to, jak piękny był i że można go bezproblemowo zbadać bez ekranów ładowania. Historia została również uznana za sukces. To było bardziej beztroskie i zabawne niż jakakolwiek z poprzednich gier. Kenway okazał się o wiele bardziej zabawnym tropem niż Connor. Następnie przyznano nagrody Game of the Year.

Jak zwykle poświęciłem weekend premiery na nowy Assassin's Creed gra. Choć czułem, że bardziej skupiam się na piractwie niż na zabijaniu, nadal cieszyłem się całkowicie Czarna flaga. Walka morska była bardzo satysfakcjonująca, podekscytowanie i wciągająca historia. Nawet fabuła filmu działała pomimo śmierci głównego bohatera serii w poprzedniej grze. Wciąż tęskniłem za wysokimi wieżami i rozległymi krajobrazami miasta, ale piękne otoczenie wyspy wiele nadrobiło. Nawet miasta były lepsze III„s.

Prawdziwa gwiazda Czarna flaga naprawdę było to ustawienie. Ubisoft stworzył oszałamiający świat gier karaibskich i wypełnił go rzeczami do zrobienia dla gracza. Po raz kolejny zrobili wszystko, aby stworzyć autentyczny świat. Asystent profesora Trépanier wyjaśnił, że znaleźli “rzeczy w pracy historyków… o których większość ludzi nie wie”. Ubisoft poszedł i “zaskoczyć publiczność rzeczami historycznie poprawnymi, ale wcześniej dla nich nieznanymi” poprzez włączenie takich rzeczy, jak egalitarna natura piractwa, polowania i wielorybnictwa. Adéwalé, przekształcona w niewolnicę, a także piratki Anne Bonny i Mary Read, odegrały znaczącą rolę w tej historii. Trépanier był pod wrażeniem, “zamiast wzmacniać nieporozumienia, może je poprawiać”.

Ouroboros

Społeczność Assassin's Creed został właśnie wydany. Został zbudowany od podstaw na PS4 i Xbox One. Po raz pierwszy nie grałem Assassin's Creed gra w dniu jej uruchomienia. Nadal nie grałem. Nie mam PS4, ale planuję go wkrótce (Dave przekonał mnie do PS4 vs Xbox One: 5 powodów, dla których warto kupić PS4 PS4 vs Xbox One: 5 powodów, dla których warto kupić PS4 E3 2013 to moment, w którym nowa generacja naprawdę się rozpoczęła, ze wszystkimi trzema pretendentami - PlayStation 4 (PS4), Xbox One i Wii U - ujawniono w całości. Wii U jest już na…) - i Jedność będzie pierwszą grą, którą kupię.

ObjawienieDyrektor Alexandre Amancio wrócił na stery. Jedność w nim Arno Dorian, francuski zabójca, który chce pomścić morderstwo swojego przybranego ojca. Akcja gry toczy się w Paryżu podczas rewolucji francuskiej. Ponieważ unikam spoilerów, nie mam więcej informacji na temat fabuły.

Krytyczny odbiór dla Jedność był szorstki Wydaje się, że są dwa kroki do przodu i jeden do tyłu. Chociaż krytycy chwalą piękno gry, jej ambicje i nowe misje zabójstwa w piaskownicy, historię i odwrócenie wielu IIIi Czarna flagainnowacje zostały skrytykowane. Wiele z długotrwałych problemów z serią nie zostało naprawionych. Gracze zgłaszają również usterki techniczne. Konsensus jest taki, że pomimo długiego czasu rozwoju, Jedność czuje się w połowie gotowy.

Najbardziej uderza mnie podobieństwo Jedność, oryginalny Assassin's Creed i Assassin's Creed III. Wszystkie są zapierającymi dech w piersiach grami, w których wypróbowano coś nowego. Wszystkie są głęboko wadliwe. Wszystkie spotkały się z mieszanym odbiorem krytycznym. Po dwóch nastąpiła zadziwiająca kontynuacja, która zabrała to, co zrobili, poprawiła i zdmuchnęła wszystkich. Z niecierpliwością czekam na następny październik. Chociaż kto wie, gdzie można to ustawić 3 miejsca, które należy wykorzystać w następnej grze Assassin's Creed 3 miejsca, które należy wykorzystać w następnej grze Assassin's Creed Istnieje wiele historii do przemierzania, a badanie innych części świata może zainspirować nowe pomysły . Oto trzy ustawienia, które mogą poprowadzić Assassin's Creed w nowym kierunku. .